لینک نما دایرکتوری سایت های برتر
زندگی نامه محمود کیانوش
محمود کیانوش در سال 1313 در مشهد دیده به جهان گشود .وی فارغ التحصیل رشته زبان انگلیسی از دانشگاه تهران است
کیانوش یکی از شاعران معاصر است که اشعاری ساده و بی پیرایه می سراید . اشعار او در وصف انسان و طبیعت است و رابطه آنها بیشتر جنبه تعقل و منطق دارد تا احساس و عاطفه در واقع میتوان گفت شعر کیانوش بازتاب اندیشه ها و تاملات او درباره انسان و طبیعت ایت
شعرهایی که او در آنها به پیوند و ارتباط ذاتی انسان و طبیعت می پردازد ، از زیبایی ویژه ای بر خوردارند کیانوش شاعری است که ذهنش سرشار از مسائل مردم است اشعار او برای کودکان ئ نئجئانان شهرت زیادی دارند . در مجموع کیانوش شاعری است که با بیانی ساده و روشن و توصیف زیبای طبیعت و ارتباط انسان با آن اشعار موثر و دلنشینی را آفریده است .
1- بنیان گذار شعر کودک در ایران.
2- متولد 1313 در شهر مشهد.
3- اکثر شعر ها و کتاب های او برای کودکان و نوجوانان است.
آثار
شمار آثار کیانوش از ۸۰ فزونتر است.
شعر
1. شکوفه حیرت (مجموعه شعر)
2. ساده و غمناک (مجموعه شعر)
3. ماه و ماهی در چشمه باد (مجموعه شعر)
4. قصیده‌ای برای همه (یک شعر بلند)
5. آبهای خسته (مجموعه شعر)
6. خرخاکیها، یونجه‌ها و کلاغها (مجموعه شعر)
7. ناگهان انسان و زمینش (یک شعر بلند)
8. از پرنده‌ها و انسان (مجموعه شعر، به انگلیسی)
داستان
1. در آنجا هیچ کس نبود (مجموعه داستان کوتاه)
2. مرد گرفتار (یک داستان بلند)
3. غصه‌ای و قصه‌ای (هفت داستان پیوسته)
4. و بلا آمد و شفا آمد (مجموعه داستان کوتاه)
5. حرف و سکوت (رمان)
6. برف و خون (رمان)
7. غواص و ماهی (رمان)
8. در آفاق نفس (رمان فلسفی)
9. در طاس لغزنده (مجموعه داستان‌های کوتاه)
نقد ادبی
1. بررسی شعر و نثر فارسی معاصر (مجموعه مقالات)
2. شعر فارسی در غربت
3. زن و عشق در دنیای صادق هدایت و نقدی تحلیلی و تطبیقی بر بوف کور
4. نظم، فضیلت و زیبایی (تاملاتی در فلسفه هنر و ادبیات)
ترجمه‌ها
1. به خدای ناشناخته – جان اشتان بک
2. زنی که گریخت – دی. اچ. لارنس
3. مالون می‌میرد – ساموئل بکت
4. سیر روز در شب – یوجین اونیل
5. جلاد – پرلاگر کوئیست
مادرم ،خسته اي ، بيا بنشين
اين همه كار كرده اي، بس نيست؟
غير از تو ،بگو در اين خانه
اي عزيز همه ، مگر كس نيست؟
صبح پيش از تمام ما بيدار
مي شوي ، كار مي كني تا شب
با دو خورشيد مهربان در چشم
با بهار تبسمي لبخند
آخر شب كه ما همه خوابيم
باز هم،مادرم ،تو بيداري
ذره اي خستگي نمي فهمي
تو مگر آفريده ي كاري؟
گاه در طول روز ،در خانه
كاري از ما بخواه ،مادر جان
دل من سوخت بس كه مظلومي
آه داري گناه،مادر جان
مادرم،من كه دخترت هستم
بايد امروز همدمت باشم
شاد باشم،اگر تو هم شادي
هم كه غمناك از غمت باشم
من اگر كار خانه را كم كم
از تو در كودكي نگيرم ياد
مي شوم پاك تنبل و بي عار
مي رود زندگامي ام بر باد
فكر خود نيستي ، چه بايد كرد!
فكر من باش،مادرم،آخر
مثل تو مادري شوم فردا
من كه امروز دخترم،مادر!