لینک نما دایرکتوری سایت های برتر
تحقیق و مقاله با موضوع بازیافت
بازیافت به آماده‌سازی مواد برای بهره بری دوباره گفته می‌شود. موادی که معمولاً بازیافت پذیر می‌باشند عبارتند از آهن آلات قراضه آهن پلاستیک شیشه کاغذ مقوا برخی مواد شیمیایی آشغال که به کود کمپوست تبدیل می‌شود.
بازیافت از هرز رفتن منابع سودمند و سرمایه‌های ملی جلوگیری میکند و مصرف مواد خام و مصرف انرژی را کاهش می‌دهد. با این کار، تولید گازهای گلخانهای نیز کاهش می‌یابد. بازیافت مهم‌ترین مفهوم و یافتار در مدیریت پسماند است.
سرچشمه مواد بازیافتی یا به عبارتی بازیافتنی‌ها، بیشتر، خانه‌ها و صنایع هستند. برای آسان‌تر کردن کار بازیافت معمولاً دو نوع جداسازی مواد صورت می‌گیرد که «تفکیک در مبدأ» و «تفکیک در مقصد» نام دارند. تفکیک در مبدأ در سطح شهر و خیابان‌ها و فروشگاه‌ها از طریق سبدها و سطل‌های جداسازی مواد انجام می‌شود ولی برای تفکیک در مقصد مکان ویژه‌ای به نام مرکز بازیافت مواد در نظر گرفته شده‌است. مرکز بازیافت مواد بازیافتی و غیر قابل بازیابی دسته‌بندی می‌شوند. بسیاری از فروشگاه‌ها و کارخانه‌های بزرگ مواد زاید مانند قوطی‌های کنسرو، بطری‌های شیشه‌ای و روزنامه‌های باطله را به منظور بازیافت از مشتری بازخرید می‌کنند.
در تعریفی دیگر می‌توان گفت بازیافت عبارت است از فرایند پردازش مواد مصرف شده به محصولات و مواد تازه به منظوره جلوگیری از به هدر رفتن مواد سودمند بلقوه (ذخیره‌ای)، کاهش مصرف مواد خام، کاهش مصرف انرژی، کاهش آلودگی هوا حاصل از سوختن مواد و آلودگی آب‌ها حاصل از تدفین زباله‌ها در خاک به وسیلهٔ کاهش مقدار معمول زباله‌ها و کم کردن نشر گازهای گلخانهای در مقایسه با تولید خالص. بازیافت یک مولفهٔ کلیدی در مدیریت مدرن کاهش مواد زائد که شامل سلسله مرات کم کردن، دوباره مصرف کردن و بازیافت است. مواد قابل بازیافت چیزهای زیادی را شامل می‌شوند از جمله بسیاری از انواع شیشهها، کاغذها، فلزات، پلاستیک، منسوجات، آلمینیوم‌های الکترونیکی مصرف شده در رایانهها و گوشی‌های تلفن همراه. اما استفاده مجدد از زباله‌های زیستی همچون پسمانده مواد خوراکی به عنوان کود جزو بازیافت محسوب نمی‌شوند. موادی که قرار است بازیافت شوند یا به مرکز جمع آوری این مواد آورده می‌شوند از کنار خیابان جمع آوری می‌شوند و ابتدا دسته بندی شده سپس پاک می‌شوند و دوباره پردازشهایی روی آنها انجام می‌شود تا به مواد تازه برای ساخت تبدیل شون اگر چه گاهی اوقات بازیافت در مقایسه با تولید از مواد خام بسیار گرانتر و مشکل‌تر است، اما به خاطر استفاده مجدد از همان مواد به صرفه‌است زیرا که آن مواد در حالت کلی دارای ارزش ذاتی می‌باشند و بعضی از مواد نیز دارای طبیعت خطرناکی هستند مانند جیوه. به همین خاطر استفاده مجدد از آنها بهتر است. محققان ادعا می‌کنند که بازیافت بیشتر از آنکه منابع را حفظ کند آنها را از بین می‌برد. مخصوصا در مواردی که دولت تعهد اجرایش را دارد. باید به این نکته نیز توجه کرد که آنها همچنین معتقدند که اگر هزینه‌های عملیاتی کمتر از سایر موارد برای از بین بردن مواد زائد (مثل دفن کردن زباله‌ها در خاک‌چال) باشد، این کار مقرون به صرفه‌است. اما ممکن است هنوز آن ارزش خاص را نداشته باشد. در آمریکا سود سالیانه تسهیلات بازیافت ۲٫۹۸۱ میلیون دلار تخمین زده شده‌است در ۵ سال اخیر (۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸)این مقدار با رشد ۷٪ خود از رقم فعلی فراتر رفته‌است. زیرا در سال‌های اخیر حجم زباله‌هایی که از مواد قابل بازیافت هستند افزایش یافته‌است.
ابتکارات جدید می‌تواند صنعت را تغییر دهد. برای مثال در کالیفرنیا و نیویورک با رشد ۷۵٪ تولید زباله‌های قابل بازیافت نسبت به رقم ۵۰ ٪ قبلیه خود سودهای خالص بسیاری برای شرکت‌های جمع آوری کنندهٔ این مواد به ارمغان می‌آورد.
تبدیل زباله به سوخت
تبدیل زباله به سوخت به عملی گفته می‌شود که زباله های بی ارزش طی مراحلی به ماده هایی تبدیل می‌شود که به عنوان سوخت به کار می‌روند. این عمل بازیافت فواید و ضررهایی دارد: فایده آن این است که از سوختن انرژی های فسیلی جلو گیری میکند. ضرر آن هم این است که با سوختنش به عنوان سوخت هوارا آلوده میکند.
تاریخچه بازیافت
از سال ۱۲۹۰ خورشیدی این عمل به صورت ناقص در دهلی هند توسطه برخی از مردم انجام می‌شد. آنها با جمع آوری فضولات حیوانی در ظروف بسته‌ای به مدت ۹ماه گاز جمع آوری شده در آن را میسوزاندند.
در ایران
حمام شیخ بهایی در ایران چهارصد سال پیش بر مبنای این عمل آب گرم به وجود می‌آورد. معروف است که آب آنجا توسط یک شمع گرم میمانده دلیل آن این بود در زیر مخزن آب آن کنار شمع فاضلاب انسانی عبور میکرده که با شعله ور شدن گازهای ناشی از آن فاضلاب آب آن حمام گرم می‌شده‌است.
اتحادیه صنایع بازیافت ایران
کره زمین محل انباشت پسماند هاست. اگر پسماندها بازیافت شود قابل استفاده مجدد است، اگر دست نخورده ومدفون بماند آلوده کنندهٔ محیط زیست خواهد بود. این موضوع، بفکر میلیونها نفر را در سراسر دنیا به خود مشغول نموده تا اگر کمکی به پاکیزگی محیط زیست نمی‌کنند، از طریق همکاری با صنایع بازیافت، زائدات را به مواد اولیه، انرژی و… تبدیل کنند.
پنجم خردادماه سال ۱۳۸۶عده‌ای از صاحبان ودست اندرکاران صنایع بازیافت امید داشتند مجموعه‌ای به وجود آید تا ضمن حمایت از این صنف وبهبود آن، کمکی در حفظ محیط زیست کشورمان ایران بنماید. البته این مهم به لظف خداوند محقق گردید و تاسیس اتحادیه صنایع بازیافت ایرانه برگ زرین دیگری بر افتخارات حفاظت از محیط زیست در ایران، افزوده شد.
نمادها و کدهای بازیافت مواد
***************
راهنمایی برای بازیافت
آیا می دانید چه چیزهایی را می توان بازیافت کرد ؟ این راهنما محصولات قابل بازیافت و مکان های بازیافت را به شما معرفی می کند.
شاید شما قوطی نوشابه ی خود را در سطل های بازیافت عمومی بیاندازید و با خود فکر کنید که زندگی سبز همین است. با این وجود اگر حقیقتا مایل هستید در خانه ی خود بازیافت انجام دهید، اما نمی دانید چه موادی قابل بازیافت هستند و یا اینکه چگونه باید آن ها را ماده ی بازیافت کرد، این راهبردها مفید خواهند بود.
چه چیزهایی به سطل بازیافت تعلق دارند؟
بیش از آن چه فکر می کنید می توان بازیافت انجام داد، و هرچه بیش تر بازیافت کنید، زباله های کمتری محیط زیست ما را آلوده می کنند. در فهرست زیر بعضی از مواد متعارف خانگی به دو گروه قابل بازیافت و غیر قابل بازیافت تقسیم شده اند.
مواد قابل بازیافت:
روزنامه ، مجله ، دفتر تلفن و دفترچه های راهنما
مواد مقوایی، از جمله بسته بندی مواد غذایی
بطری های پلاستیکی نوشابه، آبمیوه و شیر
بطری های آلومینیومی (نوشابه ، نوشیدنی و غیره ) ، قوطی هایی از جنس فولاد یا قلع
بطری های شیشه ای ، سفال و شیشه های مواد غذایی
قوطی های کاغذی ( بسته های کاغذی برای بسته بندی پودرهای نوشیدنی، خمیر بیسکویت، چیپس و غیره) و کاغذهای کامپیوتر و نوت بوک
مواد غیر قابل بازیافت :
کتاب هایی با جلد گالینگور
جعبه های پیتزا ( گرچه در برخی از شهرها جعبه های پیتزا و سایر جعبه های نگه دارنده ی غذا را همراه با زباله های خانگی بازیافت می کنند)
پوشش ها و کیسه های پلاستیکی که برای بسته بندی مواد غذایی تازه یا یخ زده استفاده می شوند
زرورق (فویل) آلومینیومی
اجناس سرامیکی و چینی، لامپ، شیشه های وسایل نقلیه
دستمال و حوله ی کاغذی ، صفحات کاغذی
آماده کردن مواد برای بازیافت
محصولاتی چون بطری های پلاستیکی، جعبه های مقوایی ، سفال و قوطی های لومینیومی را فشرده کنید تا در سطل بازیافت جای کمتری بگیرند.
تمام قوطی ها و بطری ها را کاملا تمیز کنید.
درب تمام بطری ها و شیشه ها را بردارید، این مواد اغلب بازیافت نمی شوند.
مواد کاغذی یا هر چیز دیگری که ممکن است با باد جابه جا شود را در انتهای سطل قرار دهید، هم چنین مطمئن شوید که خدمات تخلیه ی زباله در منطقه ی زندگی شما، گذاشتن زباله در کیسه های کاغذی را بلامانع می داند.
همه ی لبه ها یا قسمت های فلزی موادی که بازیافت می کنید را جدا کنید.
مطمئن شوید که هیچ غذا یا مایع چسبناکی روی مواد قابل بازیافت باقی نمانده است.
لازم است که پلاستیک های سخت را از بسته بندی های پلاستیکی خواربار و کیسه های خشک شویی جدا کنید و برای بازیافت به فروشگاه های خرده فروشی مخصوص تحویل دهید.
پیدا کردن مکان های بازیافت زباله
برای بازیافت کردن چندین روش وجود دارد. در محل زندگی خود مکان هایی که به راحتی قابل دسترسی هستند را جستجو کنید. برای بازیافت اغلب می توانید از روش هایی که در زیر اشاره شده است استفاده کنید.
• استفاده از سطل های بازیافت زباله در منزل
• تحویل دادن زباله های قابل بازیافت به مراکز بازیافت زباله در اطراف شهر
• انجام برنامه های واریز و پرداخت، که بر طبق آن ها اجناس قابل بازیافت را با قیمتی کمی بالاتر (به عنوان وجه سپرده) خریداری می کنید و زمانی که آن ها را برای بازیافت برمی گردانید، این وجه به شما بازگردانده می شود.
در اکثر مراکز بطری های شیشه ای نوشابه، شیر و دیگر نوشیدنی ها در این گروه قرار می گیرند.
• مراجعه به مراکزی که مواد قابل بازیافت را برای استفاده مجدد خریداری می کنند.
برای آگاهی از مکان های قابل دسترسی در محل زندگی خود از دفترچه تلفن یا اینترنت استفاده کنید.
هم چنین می توانید با شهرداری منطقه خود تماس بگیرید و سطل بازیافت زباله درخواست کنید. برای اکثر مردم این ساده ترین راه است، اما قبل از انجام آن از همه ی قوانین و محدودیت های مواد بازیافتی و ماده سازی آن ها برای بازیافت، اطلاع کسب کنید. این قوانین ممکن است در شرایط مختلف متفاوت باشند.
شهرداری منطقه نیز می تواند پایگاه های بازیافت قابل دسترسی را به شما معرفی کند. هم چنین به یاد داشته باشید که مراکز مخصوص بازیافت مواد خاص را نیز جستجو کنید. باتری یک ماشین یا یک کامپیوتر قدیمی را نباید در سطل زباله انداخت، اما این بدان معنا نیست که نمی توان آن را بازیافت کرد. ممکن است بتوانید یک مرکز بازیافت ضایعات الکترونیکی پیدا کنید یا در یک روز جمع آوری زباله های خطرناک شرکت کنید. با کمی اراده می توانید روش های بیش تری برای بازیافت مواد پیدا کنید.
آيا مي‌دانيد مواد قابل بازيافت كدامند؟
آيا مي دانيد :
1- طبيعت دو سال براي تجزيه يك عدد سيگار فيلتردار زمان نياز دارد.
2- طبيعت براي تجزيه ته سيگار بدون فيلتر 3 تا 4 ماه زمان نياز درد.
3- طبيعت براي يك بطري پلاستيكي رها شده در آب حداقل نياز به چهار قرن زمان يا ده سال كمتر دارد تا بطور كامل از زمين محو شود.
4- طبيعت حداقل نيم قرن براي تجزيه يك كيسه زباله نياز دارد.
5- طبيعت حداقل يك هزار سال براي تجزيه يك عدد كارت تلفن نياز دارد.
6- طبيعت براي تجزيه كاغذ 3 الي 4 ماه نياز دارد.
7- يك بطري شيشه اي مي تواند در محيط زيست حتي براي يك ميليون سال باقي بماند.
8- اگر يك كيلو شيشه را بازيافت كنيم اترژي معادل 9 لامپ يكصد وات در يك ساعت ذخيره مي شود.
9- طبيعت براي تجزيه يك قوطي آلومينيومي زماني بين 20 تا يكصد سال نياز دارد.
10- توليد آلمينيوم از آلومينيوم بازيافت شده 90% انرژي كمتري از توليد آن از سنگ معدن نياز دارد.
11- بازيافت آلومينيوم آلودگي هاي مربوطه را 95% كاهش مي دهد.
12- كاغذ باطله زباله نيست.
13- كاغذ بازيافت شده مي تواند به سهولت و بدون افت كيفيت جانشين كاغذ تازه شود.
14- بازيافت شيشه هاي قديمي، انرژي كمتري مصرف خواهد شد.
15- طبيعت براي تجزيه آدامس 5 سال نياز دارد.
16- طبيعت براي تجزيه بقاي ميوه 6 ماه نياز دارد.
آيا مي دانيد مواد قابل بازيافت كدامند:
بطري هاي شيشه اي
قوطي هاي حلبي و قوطي هاي كنسرو (آلومينيومي و فولادي) كه از آنها قوطي هاي جديد ساخته مي شود.
شيشه هاي پلاستيكي سود.
ظرف هاي شيشه اي
بطري هاي پلاستيكي كه داراي سه نوع مختلف مي باشند. نوع اول بطري نوشابه هاي گازدار (PET ) كه از بازيافت آنها پوشاك و يا لفاف كيسه هاي خواب درست مي كنند. بطري هاي شير، آبميوه ها و بطري هاي خانگي كه در يخچال قرار مي گيرند (HDPE ) كه آنها را شسته و به قطعات كوچكتر تقسيم مي كنند و به بطري هاي فشرده شده (PVC ) نيز براي تهيه لوله هاي زهكشي آب و ساخت گلدان استفاده مي كنند.
روزنامه ها و مجله ها كه از آنها كاغذ روزنامه تهيه مي شود.
كاغذ سفيد.
باطري هاي قابل شارژ.
پاكت هاي كاغذي قهوه اي.
پاكت هاي پلاستيكي خواروبار.
جعبه هاي مقوايي كه براساس مرغوبيت جعبه، مقواي آن به جعبه هاي جديد يا جعبه هايي با كيفيت پايين تر همانند جعبه تخم مرغ تبديل مي شود.
مواد آلي مانند زباله باغچه و پس مانده ميوه و سبزيجات كه اين مواد تبديل به كود طبيعي يا تكه هاي چوب مي شوند.
پس مانده هاي خطرناك (مواد شيميايي، رنگ، نفت) باطري ها.
وسايل خانگي (يخچال، تهويه هوا و غيره) وسايل الكترونيكي (تلويزيون، كامپيوتر، راديو) كه البته اين وسايل حاوي مواد شيميايي خطرناك هستند كه نياز به تجزيه قبل از آماده شدن براي بازيافت دارند.
كفش ها و لباس ها كه از برخي منسوجات پارچه اي عايق هاي صوتي و لايه هاي حفاظتي كه استفاده تشك، روكش ماشين، و روكش هاي مبلماني دارند درست مي شوند.
پاكتهاي حبوبات، جعبه هاي غذاي آماده، جعبه غذاي حيوانات، جعبه مواد شوينده و ديگر مواد مشابه.