اعتیاد و درمان آن

اعتیاد و درمان آن

دوپامین و تاثیر در فرآیند اعتیاد دوپامین چیست؟
هورمون مغزی دوپامین به ما توانایی و انرژی بیشتری می بخشد که کمبود آن باعث خستگی و بی حوصلگی در افراد می شود . در حالیکه سروتونین حس خوشبینی و رضایت مندی را در وجود ما افزایش می دهد و تنش را نیز کاهش می دهد . مردان اغلب دوپامین کم می آورند . از سوی دیگر زنان بیشتر سروتونین کم می آورند که باعث احساس افسردگی در آنان می شود. اگر گوشت بیشتری بخورید بدنتان دوپامین بیشتری میسازد و لازم است چربی بدن زنان بیشتر باشد و لذا بدن باید چربی مورد نیاز در روز مره را مصرف کند تا این حس ناخوشایندی ایجادنشود و بتواند در برابر تنش ها مقابله کنند . پژوهشگران آمریکایی کشف کردند که هورمون دوپامین که در مغز ترشح می شود نقش دوگانه ای داشته و تنها منجر به بروز نشاط و آرزو نمی شود بلکه سبب بروز ترس و هراس نیز است.
علل گرايش جوانان و نوجوانان به سوء مصرف مواد اعتياد آور تا به حال به اين مسئله فكر كردين كه چه طور يك نفر به مواد مخدر معتاد ميشه ؟ آيا به نتيجه خاصي هم رسيدين يا نه ؟ در اينجا علل مختلف گرايش جوانها را به مواد اعتياد آور بررسي مي كنيم . بسياري از جوانها و حتي پدر و مادر ها فكر مي كنن كه دليل اعتياد فرد ، اصرار دوستان بوده است . در حالي كه اين تنها انگيزه سوء مصرف مواد در جوانان
نيست . اگر بخواهيم انگيزه هاي مصرف مواد مخدر جوانها را بشناسيم ، فهرست بلند بالايي ميشه ، نگاه كنين : كنجكاوي ، كسب لذت ، تسكين درد ، فراموش كردن مشكلات ، شوخي و خنده ، هيجان طلبي يا ميل به خطر كردن ، احساس بزرگ شدن ، پيوستن به گروهي خاص و … اين علل با وجود اين كه چندان مهم به نظر نمي رسند ، باعث اعتياد ميليونها انسان شده اند . بيشترين علت اعتياد جوان در ايران دو عامل كنجكاوي و كسب لذت است . امروزه متخصصين ، يك عامل را زمينه ساز اعتياد نمي
دانند و معتقدند عوامل مختلف دست به دست هم ميدن و فرد را معتاد مي كنن . اين عوامل تشكيل شدن از عوامل فردي ( عوامل رواني ، زيستي و بيولوژيك )‌ ، عوامل خانوادگي و عوامل اجتماعي . هركدام از اين سه عامل به تنهايي نيز قادرند تا موجب گرايش فرد به اعتياد شوند .
تشخيص فرد معتاد

جهت شناسايي بهتر فرد مصرف كننده مواد برخي از نشانه‌هاي هشدار دهنده وجود اعتياد را در زير مي‌آوريم، وجود…این علایم صرفاً هشداردهنده بوده و لزوماً دلیل بر اعتیاد افراد نمیباشد و برای تشخیص نهایی مراجعه به مشاوره تخصصی لازم می باشد.

تاكنون روش های گوناگونی برای ترك و درمان بیماران معتاد به كار گرفته شده است كه به اختصار به ذكر چگونگی انجام روش ها پرداخته می شود.
1 . روش كم كردن تدریجی ماده مخدر:
در این روش بیمار معتاد می تواند با یك برنامه ریزی منظم و دقیق و با اراده ای قوی و محكم ، روزانه از ماده مخدری كه استفاده می نماید كم كند تا آن را در مدت 2 تا 3 هفته به صفر برساند . در این روش بیمار نیاز دارد كه زیر نظر روان پزشك معالج از داروهای تجویز شده استفاده نماید . داروهای تجویز شده اغلب داروهایی است كه در رشته روان پزشكی به كار برده می شود و موجب می گردد كه علایم وابستگی روانی و جسمی بیمار معتاد به آن میزان كاهش یابد كه فرد معتاد احساس نیاز به ماده مخدر نداشته باشد . از خصوصیات این روش این است كه فرد می تواند به فعالیت های روزمره خود بپردازد .
2- روش استفاده از داروهای ترك اعتیاد به طور سرپایی :
در این روش فرد معتاد توسط پزشك ، درمان خود را شروع می نماید و داروهایی برای وی تجویز می شود كه شامل داروهای اعصاب و داروهایی است كه ماده مخدر نیستند ، اما اثراتی شبیه ماده مخدر دارند . در این روش به بیمار توصیه می شود كه به هیچ عنوان از ماده مخدر استفاده ننماید . اثرات درمانی داروهای تجویز شده و این كه به چه میزان باید تجویز گردد بستگی به نوع ماده مخدر مصرفی و مقدار آن دارد . در این روش اغلب توصیه می گردد كه بیمار معتاد به مدت چند روز تا یك هفته در منزل استراحت نموده و بعد به كارهای روزمره خود بپردازد .
3. روش استفاده از داروهای ترك اعتیاد با بستری شدن در بیمارستان :
این روش مانند روش دوم است . با این تفاوت كه فرد معتاد در بیمارستان بستری می گردد و كلیه امور درمانی با نظارت پزشك معالج انجام می شود .از امتیازات این روش این است كه بیمار معتاد از نزدیك مورد مراقبت های لازم پزشكی و پرستاری قراردارد و چون در بیمارستان بستری است دسترسی او به مواد مخدر بسیار كم و یا غیر ممكن است و اگر گاهی بیمار نیاز به داروهای خاص خوراكی و یا تزریقی داشته باشد ، این داروها به راحتی در بیمارستان به وی داده شده و یا تزریق می گردد و لذا هرگونه علایم ناشی از ترك ، خواه روانی و یا جسمی ، سریع تر درمان می گردد.

اینم یه کارکاتور با حال