فسیل‌ انسان‌

تحقیق و مقاله:

فسیل‌ انسان‌نماها یا کاملا انسان هستند یا میمون

فسیل‌ها، مراحل گذار از میمون‌های استرالوپیتکوس و سایر انسان‌نماها را به انسان‌های مدرن امروزی به خوبی نشان می‌دهند.
این انتقال به قدری تدریجی است که هیچ راهی برای مشخص کردن مرز بین انسان و میمون وجود ندارد(برای آشکار شدن موضوع یادگیری زبان مادری توسط کودک را در نظر بگیرید به دلیل ماهیت تدریجی یادگیری،مشکل بتوان روزی از زندگی کودک را مشخص کرد که بتوان گفت قبل از آن روز کودک قادر به سخن گفتن نبودن و بعد از آن بوده است.- مترجم
فسیلهای میانی موارد زیر را شامل می شوند:
استرالوپیتکوس آفارنسیس، که بین ۳ و۳٫۹ میلیون سال پیش زندگی می کرد.جمجمه اش شبیه شمپانزه ولی دندانهایش خیلی شبیه انسان بود.این موجود روی دوپا راه می رفت.
استرالوپیتکوس آفریکانوس(بین ۲ و ۳ میلیون سال پیش)،اندازه مغز آن کمی بزرگتر از نوع قبلی بود(۴۲۰ تا ۵۰۰ سی سی) و دندانهای آن نیز بیشتر از مورد قبل به دندانهای انسان شباهت داشت.
هومو هابیلیس(بین ۲٫۴ و ۱٫۵ میلین سال پیش)،شبیه استرالوپیتکوس بود اما این موجود از ابزار استفاده می کرد، ومغز بزرگتری داشت(۶۵۰ سی سی) ،همچنین برآمدگی صورت در آن کمتر بود.
هومو ارکتوس (بین ۱٫۸ میلیون و ۳۰۰هزار سال پیش)،حجم متوسط مغز در گونه های قدیمی ۹۰۰ سی سی و در گونه های جدید ۱۱۰۰ سی سی بود (حجم مغز انسانهای امروزی به طور متوسط ۱۳۵۰ سی سی می باشد).
هوموساپینس های عصر پلیستوسن که که هم از لحاظ ریخت شناسی و هم از جهت زمانی حد واسط فسیلهای قدیمی آفریقا و انسانهای مدرن اواخر عصر پلیستوسن(عصر چهارم زمین شناسی) می باشد.
یک هومونید(انسان نما) ترکیبی از ویژگیهای انسانهای مدرن امروزی و انسانهای نئاندرتال را دارد. وفسیلهایی هستند که حد واسط فسیلهای فوق الذکر هستند.
خلقت گرایان خودشان در اینکه کدام یک از انسان نماهای فوق انسان و کدام یک میمون هستند اختلاف دارند
شواهد ژنتیکی فراوانی برای ارتباط بین انسان ها و میمون ها وجود دارد.
انسانها ۲۳ جفت کروموزوم دارند ؛ و میمونها ۲۴ جفت.۲۲ جفت از این کروموزومها بین انسان و میمونها مشترک است. دو کروموزموم اضافی در میمونها در انسان با هم ترکیب شده اند و هر کدام از این کروموزمها شبیه یک نیمه از جفت کروموزوم باقیمانده انسان است.
انتهای کروموزومها از توالی تکراری تلومریک و یک ناحیه متمایز تلومریک تشکیل شده است.چنین توالی در وسط کروموزوم شماره ۲ انسان نیز وجود دارد،در واقع همان پدیده ای را انتظار داریم که از به هم پیوستن دو کروموزوم بوجود می آید(ایجدو و دیگران ۱۹۹۱)
ناحیه شبیه به سنترومر در کروموزوم شماره ۲ انسان معادل سنتروم کروموزوم میمونهاست.
انسانها و شمپانزه ها ،شباهت زیادی در توالی ژنوم دارند،مثل ژنهای کاذب مشترک از قبیل مواد ژنی ERV