لینک نما دایرکتوری سایت های برتر
اطلاعات درباره دانشگاه پیام نور واحد فیروزکوه
مختصر توضیحات در مورد دانشگاه پیام نور
دانشگاه پیام نور یکی از دانشگاه‌های ایران است که در مهرماه سال ۱۳۶۷ تأسیس شد. براساس اعلام و رتبه‌بندی جدید پایگاه استنادی علوم جهان اسلام که اواخر سال ۱۳۹۳ اعلام شد دانشگاه پیام نور جزو ۱۰ دانشگاه برتر جامع کشور قرار گرفته است. ضمناً بر اساس رتبه بندی اعلام شده در اواخر سال ۱۳۹۳ توسط پایگاه استنادی علوم جهان اسلام دانشگاه پیام نور با کسب نمره ۱۰۰ شاخص آموزشی، رتبه یک کیفیت آموزشی کشور را در کنار دانشگاه های شریف و علوم پزشکی تهران کسب کرد.
آدرس دانشگاه پیام نور واحد فیروزکوه : فیروزکوه- خیابان ۴۵ متری- انتهای شهرک کوهسار- جنب دانشکده فنی مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی-دانشگاه پیام نور واحد فیروزکوه کد پستی ۳۹۸۱۸۸۷۱۴۳
تلفن دانشگاه پیام نور واحد فیروزکوه ۵-۷۶۴۰۰۶۰۱ کد ۰۲۱ دورنگار داخلی ۱،۲و۵ پست الکترونیک info@firouzkooh.tpnu.ac.ir
برای ورود به آدرس سایت دانشگاه پیام نور واحد فیروزکوه روی دکمه زیر کلیک کنید.
در سایت اصلی دانشگاه می توانید به موارد زیر دسترسی داشته باشید :
- معرفی کامل دانشگاه
- راه های ارتباطی
- تصاویر دانشگاه
- ثبت نام
- اخبار های دانشگاه
- پاسخ به سوالات
- آموزش
نمای کلی از دانشگاه پیام نور واحد فیروزکوه
دانشگاه پیام نور واحد فیروزکوه در روز سه شنبه تاریخ ۲۲/۳/۸۶ باحضور معاون محترم طرح و توسعه وقت دانشگاه پیام نور و ریاست دانشگاه جامع پیام نوراستان تهران و دیگر مسئولین ، همچنین با حضور اعضای محترم هیات موسس ومسئولین شهرستان فیروزکوه و با ریاست حضرت حجت الاسلام و المسلمین رستمی امام جمعه وقت شهرستان افتتاح گردید.
رشته های موجود در زمان افتتاح دانشگاه ۷ رشته بوده که با توجه به درخواست داوطلبان در حال حاضر به ۱۴ رشته افزایش یافت .
در حال حاضر دانشگاه پیام نور واحد فیروزکوه بیش از ۱۰۰۰ دانشجو دارد که حدود ۷۰ درصد آن غیر بومی هستند .
با توجه به استقبال داوطلبین جهت افزایش رشته های مترجمی زبان انگلیسی ، تربیت بدنی و علوم سیاسی در این واحد ، پیگیری جهت اخذ مجوز در حال انجام است .
تاریخچه شهرستان فیروزکوه
فیروزکوه و تاریخ دقیق بنای آن به روشنی معلوم نیست بسیاری از روایات و نقل قولهایی که در این خصوص و حوادث مرتبط با دماوند و فیروزکوه نظیر فریدون و ضحاک شده است ، آمیخته به افسانه و اساطیر گونه می باشد . نوشته هایی مانند ابن فقیه همدانی (حدود ۲۹۰ هجری قمری) در کتاب ((البلدان )) ،مسعودی (حدود سالهای ۳۳۴ تا ۳۴۵ هجری قمری) در کتاب (( مروج الذهب)) و فردوسی ((حدود ۴۰۰ هجری قمری)) در شاهنامه شاید بتوان نوشته محمد بن جریر طبری (۲۲۶ تا ۳۱۰ هـ ق ) را در کتاب (( تاریخ المرسل و الملوک )) در وجه تمسیه فیروزکوه قدیمی ترین سند معتبر دانست . وی می نویسد (( فیروز پسر یزدگرد، پسر بهرام بود و پادشاهی وی پس از آن بود که برادر و سه تن از خاندان خویش را کشت )) . گویند در ملک وی هفت سال پیاپی قحط شد و جوی و کاریز و چشمه فرو شد و درخت و بیشه بخشکید و به دشت و کوه ، کشت و جنگل تباه شد و در آن دوران سختی و گرسنگی ، رعیت را چنان راه برد که هیچ کس از گرسنگی نمرد ، مگر یکی …
و او به خداوند بنالید که رحمت خویش از او و رعیت او دریغ ندارد و باران ببارد و خدای را اجابت کرد و ولایت مانند پیش پر آب شد و درختان جان رفتند . فیروز بگفت تا به ری شهری بسازند و آن را فیروز نام کرد و مابین گرگان و دربند صول نیز شهری بساختند و آن را ((روشن فیروز )) نام کرد و در آذربایجان نیز شهری بساختند و آن را ((شهرام فیروز )) نام کرد و چون قلمرو وی احیاء شد و پادشاهی او استوار شد و دشمنان را بکشت و مغلوب کرد . از بنیان این سه شهر فراغت یافت با سپاه خویش سوی خراسان رفت و ….))
به احتمال قریب به یقین شهری که طبری ، احداث آن را به فیروز ساسانی در ری نسبت می دهد شهری جزء فیروزکوه نبوده است
من حیث المجموع آنچه از شواهد ، قرائن و مدارک تاریخی موجود بر می آید این است که قدمت فیروزکوه به قبل از اسلام بر میگردد و وجود قلاع و برج و باروهای متعدد مستحکم که هر یک زبان گویای تاریخ اند موید قدمت چند هزار ساله آن است.
فیروزکوه یکی از شهرستان های استان تهران است که در خاوری ترین ناحیه استان واقع شده است. این منطقه با دارا بودن رودخانه های پرآب، دریاچه های آب شیرین و چشمه های آب معدنی متعدد، از مناطق کوهستانی و ییلاقی استان تهران به شمار می آید. جاذبه های طبیعی شهرستان فیروزکوه، این منطقه را درزمره ی مناطق خوش آب و هوای استان تهران قرارداده که به خصوص در فصل های گرم جاذب جمعیت شهرهای اطراف است. آثار تاریخی و جاذبه های معماری که در این منطقه وجود دارند نیز حاکی از قدمت طولانی و تاریخی منطقه است. نقش برجسته ی تنگ واشی که به دوره ی قاجاریه تعلق دارد، کاروان سراها و قلعه های قدیمی، قبرستان های تاریخی و کهن به همراه بقعه امام زاده های متعددی که در این شهرستان وجود دارند، از جاذبه های تاریخی شهرستان فیروز کوه به شمار می آیند.
کشاورزی در این منطقه به علت موقعیت جغرافیایی مساعد از رونق خوبی برخوردار است. به علت مرتفع بودن منطقه، باغ داری نیز رواج زیادی پیدا کرده و ویلاهای زیادی نیز در این ناحیه ساخته شده که شهرستان فیروزکوه را دستخوش تحولات جدی نموده است. هم چنین راه آهن سراسری تهران ـ گرگان از میان شهر فیروزکوه می گذرد.
همچنین درباره ی فیروزکوه آمده است: فیروز کوه، شهرکی قدیمی و خوش آب و هوا است که میان دماوند و هزار جریب و در ۱۵۰ کیلومتری تهران قرار گرفته است. موقعیت طبیعی و داشتن دژهای استوار و گذرگاه های خطرناک، از این شهر پناه گاهی برای مهاجمان و متجاوزان به طبرستان به وجود آورده بود، که هنوز آثار برج و باروهای عظیم آن باقی است. این شهرک با عبور راه آهن و ایجاد خیابان ها، ساختمان ها، مغازه ها، و ایجاد ایستگاه راه آهن و انبارهای راه آهن اهمیتی فراوان یافت و امروزه به صورت یک شهرستان مستقل در آمده که شهر فیروزکوه مرکز آن است.
فیروزکوه یکی از شهرستان های استان تهران است که در خاوری ترین ناحیه استان واقع شده است. این منطقه با دارا بودن رودخانه های پرآب، دریاچه های آب شیرین و چشمه های آب معدنی متعدد، از مناطق کوهستانی و ییلاقی استان تهران به شمار می آید. جاذبه های طبیعی شهرستان فیروزکوه، این منطقه را درزمره ی مناطق خوش آب و هوای استان تهران قرارداده که به خصوص در فصل های گرم جاذب جمعیت شهرهای اطراف است.
آثار تاریخی و جاذبه های معماری که در این منطقه وجود دارند نیز حاکی از قدمت طولانی و تاریخی منطقه است.
این شهرستان از شمال به بخش سواد کوه از استان مازندران، از خاور به مهدی شهر از استان سمنان، از باختر به شهرستان دماوند و از جنوب به استان سمنان محدود می شود. مرکز این شهرستان؛ شهر فیروزکوه است که در ۵۲ درجه و ۴۶ دقیقه درازای جغرافیایی و ۳۵ درجه و ۴۵ دقیقه پهنای جغرافیایی و در بلندی ۱۹۸۰ متری از سطح دریا واقع شده است. این شهرستان در کنار جاده اصلی تهران ـ قائم شهر قرار گرفته است. مهم ترین رود منطقه رودخانه فیروزکوه با جهت شمال خاوری به جنوبی باختری است . آب و هوای منطقه سرد و خشک بوده، زمستان های سخت و تابستان های خنک از ویژگی های آب و هوایی این ناحیه است. راه اصلی تهران به شهرهای خاوری مازندران و شهرهای شمالی خراسان از کرانه شمالی شهر فیروز کوه می گذرد. دیگر مسیرهای دسترسی به شهرستان فیروزکوه عبارتند از:
ـ فیروزکوه ـ تهران به درازای ۱۵۰ کیلومتر
ـ فیروزکوه ـ پل سفید به درازای ۱۰۵ کیلومتر
ـ راه فرعی فیروزکوه ـ سمنان به درازای ۷۰ کیلومتر.
هم چنین راه آهن سراسری تهران ـ گرگان از میان شهر فیروزکوه می گذرد.
شهرستان فیروزکوه از جاذبه های طبیعی و تاریخی قابل توجهی برخوردار است. این شهرستان با دارا بودن رودخانه های پرآب، دریاچه های آب شیرین و چشمه های آب معدنی متعدد، از مناطق کوهستانی و ییلاقی استان تهران به شمار می آید. جاذبه های طبیعی این منطقه، شهرستان فیروزکوه را درزمره مناطق خوش آب و هوای استان تهران قرارداده که به خصوص در فصل های گرم جاذب جمعیت شهرهای اطراف است. آثار تاریخی و فرهنگی زیادی نیز در شهرستان فیروز کوه قرار دارد که نشان گر قدمت تاریخی منطقه است. نقش برجسته تنگ واشی که به دوره قاجاریه تعلق دارد، کاروان سراها و قلعه های قدیمی، قبرستان های تاریخی و کهن به همراه بقعه امام زاده های متعددی که در این شهرستان وجود دارند، از جاذبه های تاریخی شهرستان فیروزکوه به شمار می آیند.
مجموعه بناهای و عمارت شهرستان فیروزکوه
مجموعه بناهای محمودآباد
مجموعه بناهای محمود آباد مربوط به اوایل دوره قاجار است و در شهرستان فیروز کوه، بخش ارجمند، روستای سیمین دشت واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۳۵۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
عمارت تاریخی کبوتر دره
عمارت تاریخی کبوتر دره مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان فیروزکوه، ۱۴۱ کیلومتری راه آهن سراسری واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۴۰۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
حمام قدیمی شهرستان فیروزکوه
حمام قدیمی روستای زرمان
حمام قدیمی روستای زرمان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان فیروزکوه، بخش ارجمند، روستای زرمان واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۳۳۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
حمام مزداران
حمام مزداران مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان فیروزکوه، روستای مزداران واقع شده و این اثر در تاریخ ۸ خرداد ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۸۹۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
قلعه برج و گنبد شهرستان فیروزکوه
قلعه تلی جاره
قلعه تلی جاره مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان فیروز کوه، روستای گذر خانی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۹۱۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
قلعه باباریش
قلعه باباریش مربوط به سدهٔ ۶ و ۷ ه. ق. است و در شهرستان فیروزکوه، بخش ارجمند، روستای مرزداران واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۸۳۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
قلعه قلدوش روستای لزور
قلعه قلدوش روستای لزور مربوط به سدهٔ ۵ و ۶ ه. ق. است و در شهرستان فیروز کوه، بخش ارجمند، روستای لزور واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۳۳۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
قلعه لاجورد
قلعه لاجورد در شهرستان فیروزکوه، بخش مرکزی، روستای سرانزا واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۴۱۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
قلعه گذرخانی
قلعه گذرخانی مربوط به دوره هخامنشی است و در شهرستان فیروز کوه، بخش ارجمند، روستای گذرخانی واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۳۳۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
گنبد گبری طارس (برج سنگی)
گنبد گبری طارس (برج سنگی) مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان فیروزکوه، روستای طارس واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۹۳۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
برج های سنگی روستای گذرخانی
برج سنگی جنوبی روستای گذرخانی مربوط به سدهٔ ۵ و ۶ ه. ق. است و در شهرستان فیروز کوه، بخش ارجمند، روستای گذرخانی واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۳۴۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
برج سنگی شمالی روستای گذرخانی مربوط به سدهٔ ۵ و ۶ ه. ق. است و در شهرستان فیروزکوه، روستای گذر خانی واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۴۰۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
برج سنگی میانی روستای گذرخانی مربوط به سدهٔ ۵ و ۶ ه. ق. است و در شهرستان فیروزکوه، روستای گذر خانی واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۴۰۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
معرفی روستای گاوده
منطقه شکار ممنوع گاوده
منطقه شکار ممنوعه کاوه ده با ۱۷۴۰۰۰ هکتار وسعت دارای پوشش گیاهی متنوع و غنی است که انواع وحوش و از جمله قوچ و میش، کل و بز، آهو و گراز، پلنگ، روباه، خرس، خرگوش، انواع پرندگان و خزندگان را در خود جای داده‌است که بصورت گله‌های بزرگ در منطقه زندگی می‌کنند.این منطقه با مساحت ۴۰۰ هزار هکتار در شرق شهرستان فیروزکوه قرار گرفته است و در آن انواع حیات وحش از جمله پستانداران، پرندگان و خزندگان می‌توان دید.
پوشش گیاهی گاوده
پوشش گیاهی عمده آن شامل گونه‌های گیاهی ارس، پسته وحشی، بادام وحشی، بید، گردو، زرشک، باریجه، آویشن، شقایق، کاکوتی، گلپر کلاه میر حسن، آتریپلکس، زنبق وحشی و انواع گندمیان است.
گونه های جانوری منطقه گاوده
گونه‌های غالب جانوری این زیستگاه عبارتند از: قوچ و میش، کل و بز، آهو، پلنگ، کراز، گرگ، روباه، شغال، کاراکل، گربه وحشی، جغد، جوجه تیغی، کبک، تیهور، سارکپه، دلیچه، دال، پرندگان شکاری، افعی دماوندی، افعی شاخدار، گرزه مار، افعی اره‌ای، لاک پشت مهمیزدار، بزمچه و آگاما و برای حفظ بقای این جانداران در محدوده‌های شکار ممنوع و پناهگاه حیات وحش داخل آن اقدامات حمایتی به عمل می‌آید.
قبرستان تاریخی کتالان
روستای کتالان در ۱۲ کیلومتری شمال خاور شهر فیروزکوه واقع شده است. با توجه به انواع سفال های پراکنده در سطح قبرستان و مطالعه آن ها می توان قدمت محل را به حدود هزاره اول قبل از میلاد منسوب نمود که پس از مدتی متروک و سپس از قرون چهارم و پنجم به بعد مورد استفاده بوده و از اواخر دوره صفویه به قبرستان تبدیل شده است. در حال حاضر بافت قدیم این روستا کاملا متروک و جز موارد اندکی از خانههای گلی چیزی باقی نمانده است. قبرستان بسیار بزرگی که در باختر روستا قرار گرفته است، خود یک تپه تاریخی و محل استقرار اولیه بوده است و به مرور زمان روستا به سمت خاور جا به جا شده و جای خود را به قبرستان دورههای بعد داده است. عرض قبرستان از خاور به باختر حدود ۷۰ متر و از جنوب به شمال ۹۰ متر می باشد و انواع سفال های قرمز، نخودی، سفال های با نقش کنده و سفال های نقش زیر لعاب دار، به وفور یافت می شود. هر بار که اهالی روستا برای دفن درگذشتگان خود قبری حفر می نمایند تعداد فراوانی از این سفال ها خارج و به اطراف پراکنده می شود.
سرخ قلعه سرانزا
موقعیت : ۱۶ کیلومتری شرق شهر فیروزکوه
قدمت : ساسانیان و قرن چهارم و پنجم هجری
این اثر دارای هشت برج دفاعی بوده و در سه طبقه ساخته شده است . و بالاترین طبقه آن دارای فضاهایی جهت دیده بانی بوده است. طبقه دوم دارای اتاقها ، فضاها و راهروها و طبقه اول بصورت زیر زمین و شامل اتاقهای متعددی است که توسط دالان به هم راه داشته اند. بلندترین نقطه قلعه برج قرمز و مدور آن می باشد. مصالح به مار رفته در آن شامل خشت خام و چینه می باشد.
کاروانسرای گدوک فیروزکوه
این کاروانسرا در ۱۷ کیلومتری انتهای شمال شرقی شهر فیروزکوه و در منطقه ای موسوم به گدوک واقع شده و مربوط به دوران حکومت شاه عباس صفوی است.این بنا به کاروانسرای شاه عباس نیز معروف است. مال بند این کاروانسرا در ساختمان قرار داشته که ۳۰ متر طول دارد.بعد از ورودی اصلی صفحه‌ها و اتاقهای متعددی در ضلع شمالی و جنوبی برای استراحت مسافران ساخته شده است. روبروی درب ورودی اصلی نیز ۳ اطاق وجود دارد که احتمالاً شاه نشین بوده‌است.ضلع شرقی بنا نیز ۵۰ متر طول دارد. این بنا نیز از کاروانسراهای مهم عصر صفویه است.
چشمه اب معدنی خمده
موقعیت : ۱۳ کیلومتری جنوب غربی فیروزکوه و در نزدیکی ایستگاه قطار مهاباد
این چشمه در سالهای اخیر با ایجاد دیوار در گرداگرد آن محصور شده وچشمه آن نیز تبدیل به استخر شده است . هر ساله در فصل تابستان هزاران نفر از نقاط دور و نزدیک جهت آبتنی به انجا مراجعه و زنها و مردها هر یک به نوبت در ان شنا می کنند.آب چشمه سرد و برای بیماریهای پوستی و سنگ کلیه شفا بخش است.
کشف کتیبه خط کوفی و نقاشی دیواری ایلخانی در هرانده
کتیبه ای به خط کوفی و نقاشی‌های دیواری متعلق به دوره ایلخانی در امامزاده یحیی روستای هرانده فیروزکوه کشف شد. در بخشی از این کتیبه عبارت «قال رسول‌الله» به خط کوفی و رنگ آبی لاجوردی نوشته شده است.
کتیبه ای منقوش به خط کوفی و نقاشی‌های دیواری متعلق به دوره ایلخانی به دنبال لایه‌برداری سطوح سیمانی دیوارهای امامزاده یحیی روستای هرانده فیروزکوه کشف شد.
باستان‌شناسان با اجرای طرح ساماندهی و مرمت بنای امامزاده ۹۰۰ ساله فیروزکوه، به نقاشی‌های دیواری و کتیبه‌ای منقش درسطوح زیرین لایه سیمانی دیواره داخلی دست یافته‌اند که بر اساس گمانه‌زنی های انجام شده قدمت این اثر به دوره ایلخانی باز می گردد.
نقاشی‌های دیواری امامزاده یحیی نیز به ارتفاع ۲ متر از سطح زمین و دور تا دور بقعه امتداد دارد و به نظر می رسد نقاشی‌ها با مضمون مذهبی و آراسته به نقوش اسلیمی است.
در همین حال «قدیر افروند» معاون حفاظت فنی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران کشف کتیبه ایلخانی را حین عملیات ساماندهی و احیای بنای امامزاده یحیی فیروزکوه عنوان کرد و گفت :« به دلیل تخریب‌های صورت گرفته در بخشی از بنا و مرمت غیر اصولی آن از سوی اهالی منطقه، طرح احیا بنای امامزاده یحیی آغاز شد که در این میان با برداشته شدن بخشی از سیمان دیوارداخلی، باستان شناسان به کتیبه ای با قدمت ۷۰۰ ساله دست یافتند.»
بر اساس بخش دیگری ازکاوش‌های صورت گرفته ، گنبد اصلی امامزاده یحیی به شکل طبقه ای و دایره‌وار بوده و گنبد سیمانی کنونی در سالهای بعد ساخته و روی گنبد اصلی قرار گرفته است.
در اجرای طرح ساماندهی بنای این امامزاده ، گنبد اصلی بر اساس مستندات موجود بازسازی می شود.
معماری بنای امامزاده یحیی به قرن ۷ هجری برمی‌گردد و به نظر می‌رسد، ادامه یافتن کاوش‌های کنونی، منجر به بازیابی نمادهایی از هنر معماری ایلخانی در این بقعه تاریخی شود.
نقاشی‌های دیواری این بقعه به رنگ لاجوردی بوده و به گفته باستان‌شناس این پروژه ،نقاشی کنونی کشف شده طرحی از یک محراب مزین به نقوش اسلیمی است.
بقعه امامزاده یحیی در بخش جنوبی روستای هرانده فیروزکوه به صورت برج سنگی با گنبد رک ( مخروطی ) قرار گرفته است.
مصالح به کار رفته در بنای بقعه سنگ لاشه ، ملات گچ و ساروج است که در سالهای اخیر با سیمان سیاه و سفید پوشیده شده است .
غار بورنیک هرانده
این غار مهمترین غار منطقه فیروزکوه است که در فاصله ۶ کیلومتری از روستای هرانده درجنوب غربی شهر فیروزکوه قرارگرفته است، غار بورنیک از سه تالار بزرگ تشکیل شده است. دیوارهای درون غار پوشیده از چکنده های گل کلمی، نخودی سفید رنگ و صورتی است و زیبایی خاصی به غار بخشیده است که نورپردازی برروی آنها جلوه ویژه ای به درون غار می دهد. این غار از نظر باستانشناسی و تاریخی نیز اهمیت فراوانی دارد و در بررسی های اولیه آثاری از زندگی انسان در درون آن کشف شده است.
برای دیدن زیبائیهای تاریکی مطلق ، باید از نور زندگی بخش خورشید و نور سحر انگیز ماه و ستارگان بگریزی ، چاره ای نیست چرا که در زیر نور آن ستاره و این سیاره و ستاره ها هر چقدر هم که کم نور باشند در نهایت نوری کم سو دیده می شود ، که با چشم بسته نیز نور این اجرام آسمانی به درون چشم من و شما نفوذ می کنند و لذت و وهم آن تاریکی مطلق را از شما می ربایند پس برای دیدن یا بهتر بگوییم ندیدن هیچ چیز و لمس تاریکی مطلق باید بکجا پناه برد ؟ شاید یکی از بهترین راهها برای درک لذت تاریکی مطلق و وهم حاصل از آن رفتن بدرون غار باشد که در سرزمین پهناور ایران کم از این غارها یافت نمی شود و در هر گوشه ای از این خاک نمونه ای از غارهای بزرگ و کوچک را می توان یافت . البته خزیدن به درون این دالانها و تالارها و حتی چاههای موجود در غارها نه تنها همراه با تجربه کردن آن تاریکی مطلق می باشد بلکه به دلیل شرایط خاص درون خود و احساساتی از این دست که اگر راه برگشت گم شود ، زلزله ای رخ داده و مسیر برگشت مسدود شود ، چراغی که به همراه برده اید خاموش شده و دیگر هیچگونه نوری در اختیار نداشته باشید تا راه برگشت را بیابید وهم و حتی گاهی اوقات ترسی دلنشین را در دل غارنوردان بر می انگیزد .
غار بورنیک در حاشیه جنوبی روستای هرانده از توابع شهرستان فیروزکوه واقع شده است و روستای هرانده در ۱۲۰ کیلومتری شرق تهران در جاده فیروزکوه و در ۱۲ کیلومتری فیروزکوه قرار گرفته است . غار بورنیک در ارتفاعات مشرف به دشت هرانده قرار گرفته و حدود ۱۵۰ متر از سطح دشت , مرتفع تر است.) دهانه غار ۱۹۵۰ متر و دشت هرانده ۱۸۰۰ متر ارتفاع دارد (. دهانه غار بورنیک با بیش از ۱۸ متر ارتفاع و ۶۰ متر عرض , یکی از بزرگترین دهانه های غاری ایران است بورنیک از نظر ساختاری , غاری تکتونیکی است و تالارهای بسیار بزرگ و بلندی دارد . سازندهای آهکی هم در جای جای این غار به چشم می خورداین غار در زمره مناطق دارای آثار باستانی نیز محسوب می شود هرچند که نشان واضحی از دوران گذشته در آن به چشم نمیخورد .
خانه تاریخی مزدران
موقعیت : مرکز بافت قدیمی روستا
قدمت : اواسط دوره قاجاریه
خانه در جهت شرقی – غربی ورودی آن در سمت جنوب است که شامل دروازه چوبی با کوبه های زنانه و مردانه می باشد . حیاط خانه در جهت شرقی – غربی و پس از آن ساختمان اصلی که شامل اتاقهای متعدد ، شاه نشین ، آشپز خانه انباری و اندرونی احداث شده است . مصالح آن شامل خشت و گل و پنجره های چوبی گره چینی و در برخی قسمتها دارای گچبری باشد.
برج دیده بانی مزدران
موقعیت : شمال روستای مزدران و در ۱ کیلومتری روستای زریندشت
قدمت : قرن ۷ و ۸ ه.ق
این برج دارای پلان هشت ضلعی است که در حال حاضر ۴ ضلع آن کاملاً تخریب شده است . ورودی برج در سمت جنوب بوده که امروزه موجود نمی باشد بر روی هر یک از اضلاع داخلی برج طاقنماهایی تعبیه شده که در اضلاع با قیمانده تزئینات متنوع به چشم می خرد. مصالح به کار رفته در آن شامل قلوه سنگ و سنگ لاشه ، ملات گچ و ساروج و در بعضی جاها آجر می باشد
رباط شاه عباسی امین آباد
موقعیت : مرکز روستای امین آباد در ۲۴ کیلومتری غرب شهرستان فیروزکوه
قدمت : دوره صفویه
این بنا مستطیل شکل دارای سه ردیف گنبد به صورت عرقچین می باشد. یک ردیف دارای ۵ گنبد و و دیگری دارای ۷ گنبد است و ردیف میانی ۴ گنبد کوچکتر دارد . ورودی اصلی آن در سمت شرق و دهانه آن حدود ۲ متر است . اتاقهای آن در دو طرف یک راهرو قرار داشت که ۴ اتاق آن سالم است . مصالح آن شامل سنگ لاشه ، قلوه سنگ و ملات ساروج می باشد.
بقعه سید علی و خانواده بادرود
موفعیت : قسمت شمالی برج سنگی بادرود
قدمت : هشتم و نهم ه.ق
بنای بقعه شامل یک ایوان ورودی است که در طرفین آن دو سکو با طاق گهواره ای می باشد و در گوشه های منتهی به بقعه اصلی گوشواره هایی با تزئینات گچی وجود دارد . پس از ورود از در فضای کوچکی شامل پنج قبر وجود دارد که بقعه اصلی است . سقف بقعه گنبد دو پوش است که از داخل بصورت عرقچین و از بیرون رک می باشد . مصالح به کار رفته در بنا شامل سنگ لاشه و ملات ساروج بوده و تمامی سطح آن گچ اندود شده است .
برج سنگی بادرود
موقعیت : منتهی الیه شمال روستای بادرود
قدمت : قرن هفت و هشت ه.ق
نمای بیرونی این برج ۱۲ ضلعی و دارای گنبد به سبک پیازی می باشد . درب ورودی آن در سمت شمال قرار دارد . نمای داخلی برج ۱۰ ضلعی و در داخل هر ضلع قاب مستطیل شکل با قوس جناغی می باشد . در بالای اضلاع ۱۰ گانه برج یک ردیف کتیبه که شامل قالبی گچی است و کلمه علی به خط کوفی ۴ بار حول یک محور رسم شده است به چشم می خورد . مصالح به کار رفته آن شامل سنگ لاشه و ملات گچ و ساروج و اندود گچ می باشد .
امامزاده عسگری شهرآباد
موقعیت : در مسیر جاده بین روستای دهین و شهر آباد
قدمت : اوایل قرن نهم هجری
ورودی این برج در سمت جنوب و با دو ایوان پی در پی آغاز می شود. بنای خارجی آن مدور و دارای گنبد رک می باشد . نمای داخلی برج هشت ضلعی و فاقد هر گونه تزئینات بوده و ارتفاع بنا از زیر تا سطح اضلاع هشت گانه ۴ متر و از زیر گنبد تا کف فعلی حدود ۵۴۰ سانتی متر می باشد . مصالح آن شامل سنگ لاشه ، قلوه سنگ و ملات ساروج و اندود گچ می باشد.
امامزاده احمد و محمد طارس
موقعیت : ۸۰۰ متری شمال شرقی روستای طارس بر روی تپه ای منفرد .
قدمت : قرن هشت و نه هجری.
بنای برج مانند این امامزاده در قسمت ورودی دارای فضایی مستطیل شکل است که بعداً به آن اضافه شده است . بعد از ایوانی که روی بدنه آن چند طاق نما با رو کار گچ دیده می شود درب ورودی امامزاده با ارتفاع دو پله دیده می شود که در میان این فضا و در زیر صندوقی چوبی قبر ها قرار دارند. گنبد آن از بیرون رک و از داخل پیازی است . مصالح آن شامل سنگ و ملات ساروج و اندود گچ می باشد.
تفرجگاه و آبشار و قلعه پشت تندیر تنگه واشی
یکی از مهمترین و معروفترین تفرجگاههای شهرستان فیروزکوه، تنگه واشی و یا به اصطلاح محلی، ساواشی است. مناظر دلپذیری از باغات و طبیعت بکر و زیبا و چمنزارهای سرسبز در این منطقه وجود دارد. کتیبه حجاری شده فتحعلی شاه قاجار، غار و بقایای قلعه پشت تندیر، آبشار رودخانه ساواشی به ارتفاع ۸ متر از دیگر جاذبه های این منطقه است. در داخل تنگه واشی و بر روی دیواره صخره کوه، نقش برجسته زیبایی کنده کاری شده است که برای هر بیننده ای شگفت آفرین و جذاب است. این نقوش که در سال ۱۲۳۳ هجری قمری حکاکی شده است،شاهزادگان، بزرگان و همراهان فتحعلی شاه را در حالی که شاه مشغول شکار گوزن توسط نیزه است، نشان می دهد.
این آبشار در آخرین یا دومین تنگه قرار دارد وارتفاع آن به ۸ متر می رسد
قلعه پشت تندیر تنگه واشی
موقعیت : ارتفاعات غربی تنگه واشی که مشرف به گذرگاه واشی است
قدمت : هزاره چهارم ه.ق تا اواخر دوره ایلخانی
این قلعه دارای ابعاد به طول ۲۰۰ متر و عرض متغییر ۱۰۰ متر بوده ، که بخش اعظم معماری آن در زیر خاک و تنها در قسمت جنوب غربی آن بقایای یک برج به ابعاد قطر دیوار ۱ الی ۱/۲۰ متر ، قطر داخلی برج حدود ۱/۵ متر و در سنت راست آن اطاقی با ابعاد ۷ در ۵ متر که تقریباً به صورت بیضی است مشاهده می شود . مصالح به کار رفته در این بنا شامل سنگ لاشه و ملات ساروج می باشد
حجاری تنگه واشی
موقعیت : ۲ کیلومتری شمال روستای جلیزجند در کنار دیواره های تنگه واشی یا ساواش
قدمت : دوره فتح علی شاه قاجار
حجاریهای تنگه واشی توسط گروهی از هنرمندان طراح ، نقاش ، حجار و خطاط که نام آن در کتیبه کناری نقوش بر جسته حک شده ، ایجاد شده است. معمار باشی آن استاد قاسم حجار که نامش با تاریخ ۱۲۳۲ ه.ق در انتهای کتیبه مشاهده می شود . ار تفاع حجاری از سطح رودخانه ۱/۵ متر می باشد .در قسمت بالا دارای ۴ ردیف . در پایین دو ردیف حاشیه شامل اشعار است . نقوش اصلی شامل شاهزادگان و همراهان فتح علی شاه سوار بر اسب می باشد
پل رضا شاهی
موقعیت : ۱۰ کیلومتری جاده فیروزکوه – تهران و بر روی حبله رود
قدمت : ۱۳۰۶ ه.ق
شامل نه دهنه با قوس گهواره ای که در دو طرف سطح پل دست انداز یا دیواری با ارتفاع حدود یک متر ساخته شده که امنیت عبور و مرور بر روی آن را بیشتر می کند. در طرفین ورودی شرقی پل ۲ قطعه سنگ تراش سفید که در گذشته کیلومتر شمار جاده ها بوده اند به چشم می خورد.مصالح بکار رفته در این پل سنگ تراش ، آجر و ملات ساروج است.
بیمارستان فیروزکوه
موقعیت : حد فاصل میدان معلم و ایستگاه راه آهن شهر فیروزکوه
قدمت : ۱۳۱۰ ه.ق
ورودی این بیمارستان در سمت چپ واقع و شامل ایوانی با سه ستون مربعی شکل که دارای سر ستونهایی با تزئینات گچبری می باشد است . تر کیب کلی بنا مستطیل شکل و در جهت شرقی غربی می باشد. سقف آن شیروانی با خرپای چوبی است و در لبه زیر بام و کنار پنجره های چوبی از سنگهای تراشیده شده به عنوان تزئین استفاده کرده اند. سبک معماری تلفیقی از معماری ایران و آلمان است . بیمارستان فیروزکوه از بیمارستان های قدیمی ایران است که به سبک جدید ساخته شده است.
امامزاده اسماعیل
موقعیت:مرکز بافت قدیمی شهر و در شمال کوهی که قلعه فیروزکوه نیز بر آن واقع شده است.
قدمت:قرن ۴ و ۵ و کتیبه ضریح ۱۴۰۱ ه.ق می باشد.
بنای اولیه امامزاده شامل چند اتاق با راهروئی کوچک بود که گنبدی بر فراز آن بر افراشته و در زیر کوه قرار داشت . در سالهای اولیه انقلاب بنای قبلی تخریب و بنای فعلی با وسعتی بیشتر و در دو طبقه ساخته . بنای فعلی دارای یک صحن اصلی است که در سمت غربی آن ضریح فلزی بر روی قبر قرار دارد و کتیبه روی آن بیانگر سال ۱۴۰۱ ه.ق می باشد. مصالح آن سنگ و سقف امامزاده آینه کاری و کف آن سنگ می باشد.
بنای تاریخی گور گنبد
موقعیت:حدود دویست متری جنوب ایستگاه راه آهن شهرستان فیروزکوه در کنار ریل
قدمت : قرن هشت و نه هجری
بنای گور گنبد از بیرون یازده و از داخل هشت ضلعی و سقف گنبدی آن از خارج تقریباً نیم دایره و از داخل پیازی است . تزئینات بنا از بیرون اندود گچی و از داخل در هرضلع قاب مستطیل با سرقوس جناغی که همگی با اندود گچ پوشانده شده است . در بالای اضلاع هشتگانه دو ردیف گچ بری ساده بصورت دو نوار پهن وجود دارد . مصالح بنا شامل سنگ لاشه و ملات گچ و ساروج می باشد .
قلعه فیروزکوه
موقعیت : مرکز شهر فیروزکوه
قدمت دوره ساسانی
قلعه فیروزکوه شامل سه بخش بوده که بخش اول شامل شهر قدیم فیروزکوه بخش دوم شامل تعدادی خانه با دیوارهای خشتی برج ، آب انبار و چاه آب بخش سوم که از پشت دروازه و دیوار عظیم بخش دوم آغاز و انتهای کوه امتداد می یافت بوده است و در بالاترین قسنت کوه ارگ حکومتی ساخته شده بود . مصالح بکار رفته شامل خشت و گل برای خانه ها و سنگ لاشه و ساروج برای برجها و استحکامات بوده است.
تپه باستانی سر تپه یا کله منار
موقعیت : سیصد متری غرب شهرستان فیروزکوه و در فاصله دویست متری سمت چپ جاده تهران
قدمت : هزاره چهارم تا دوم ق.م
این تپه در اراضی سر خنداب واقع شده و سطح آن پوشیده از سنگ و شن و خاک رس و قطعات فراوان سفال قرمز به صورت لبه ، دسته ، کف و بدنه ظروفی نظیر : خمره ، کاسه و بشقاب است . روی سفالها نقوشی به شکل خطوط هندسی ، هاشور و زیگزاگ نقش افزوده ، نقش کنده و استرلیزه دیده می شود .سمت غربی تپه بر اثر کاوش های غیر مجاز به شدت آسیب دیده است.
بقاع متبرکه شهرستان فیروزکوه
بقاع متبرکه امامزادگان دوازده تن (ع)
بقاع متبرکه امامزادگان دوازده تن ،در انتهای شمال غرب شهر ارجمند در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال غربی فیروز کوه در منطقه ای زیبا و فرح بخش قرار دارند .این بقاع در محوطه ای وسیع به مساحت ۱۵۰۰ متر مربع واقع شده اند و به نظر می رسد که بنای آن بیش از ۹۰۰ سال قدمت داشته باشد .در این محوطه چهار گنبد رک در جهت شرقی _ غربی در امتداد یکدیگر قرار گرفته اند ،که گنبد غربی از بقیه بزرگ تر و بلند تر است . مجموعه محوطه و بناهای مزبور در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است .اهالی اعتقاد دارند که امام زادگان که فرزندان معصومین (ع) هستند در این مکان مدفون میباشند . در زمینه چگونگیاحداث این بنا حکایتی جالب و خواندنی وجود دارد که حتما آن را خواهم آورد .
بقعه متبرکه امامزادگان احمد محمد (ع)
روستای طارس در ۱۵ کیلومتری شمال غربی فیروز کوه قرار دارد و بقعه امامزادگان احمد ومحمد طارمی (ع) دریک کیلومتری شمال شرقی آن روستا وبر روی تپه ای منفرد قرار گرفته است .بنا بقعه این امامزادگان به صورت برجی است که از لاشه سنگ و ساروج ساخته شده و بر روی این برج گنبدی دو پوش قرار دارد ،که از بیرون به صورت رک ( مخروطی) و از داخل پیازی شکل است.در قسمت ورودی بقعه بنایی مستطیل شکل قرار دارد که از الحاقات بعدی به بقعه امامزاده است و نمای خارجی بقعه در سالهای قبل با سیمان سفیداندود شده ، ولی امروز قسمتهای زیادی از آن فرو ریخته است .در ضلع جنوبی بقعه فضای کوچکی وجود دارد که بنا به گفته اهالی ،محل امنت گذاری اموات جهت انتقال به عتبات عالیات است.قدمت این بقعه با توجه به فرم بنا احتمالا به قرن هشتم ی نهم هجری می رسد .این بنا با شماره۲۹۳۵ در تاریخ ۲۰/۹/۷۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است .
بقعه متبرکه امامزاده اسماعیل (ع)
بقعه امامزاده اسماعیل فیروزکوه در مرکز بافت قدیم شهر فیروزکوه و در شمال کوه منفردی واقع گردیده که قلعه قدیمی فیروز کوه روی آن کوه ساخته شده است .نسب این امامزاده به امام موسی کاظم (ع) می رسد.بنای اولیه بقعه امامزاده اسماعیل (ع) احتمالا مربوط به قرن ششم یا هفتم هجری بوده ،لکن بنای قبلی بقعه امامزاده که شامل راهروهایی کوچک همراه با چند اتاق و گنبدی بر روی آن بود ،در سالهای اولیه انقلاب خراب گردیده و امروزه بنایی دو طبقه بر روی آن ساخته شده است . تاریخ احداث بنای جدید را سال ۱۴۰۱ هجریقمری بر روی ضریح امامزاده حک کرده اند .امروزه تمام سطخ نمای داخلی امامزاده و سقف آن آینه کاری شده و کف آن نیز سنگ فرش شده است .در جوانب صحن اصلی ،فضاهایی جهت ارائه خدمات بهتر به زائرین احداث شده که نمای سطح همه آنها از سنگ است .بنابراین بقع این امامزاده از امکانات تسبی جهت پذیرایی از زائرین برخوردار است .همچنین در سال ۱۳۸۰ گنبد و گلدسته هایی در طرفین درب ورودی بقعه به شکل زیبایی احداث گردیده است .
بقعه متبرکه امامزاده بی بی (س)
روستای اند رود در فاصله ۱۰ کیلومتری شمال غرب شهرستان فیروز کوه قرار دارد .در شمال غرب این روستا که امروزه متروک و خالی از سکنه است،برج هشت ضلعی قرار گرفته است که امامزاده بی بی نامیده می شود.این برج هشت ضلعی دارای گنبدی دوپوش است که از بیرون شکل رک( مخروطی)و از داخل به صورت عرقچین است .با توجه به مقایسه بنای این بقعه با دیگر بناهای منطقه ،قدمت بنا را می توان بین قرون هفتم و هشتم هجری دانست.
بقعه متبرکه امامزاده بی بی حلیمه خاتون(س) (بی بی حلیمه درشا)
این بقعه در ضلع جنوب شرقی روستای شادمهن،در ۳۵ کیلومتری شمال غرب فیروزکوه قرار دارد بنای این بقعه به صورت برج منفرد مربعی شکلی است که گنبد آن از داخل به صورت .عرق چین و از خارج به صورت چهار ترکی ساخته شده است .به احتمال فراوان بنای این بقعه متعلق به قرون هفتم یا هشتم هجری است و سبک معماری آن نیز بومی است .
بقعه متبرکه امامزادگان برهان ،کنعان و سبحان (ع)
بنای بقعه این امامزادگان در مرکز بافت قدیمی شهر فیروزکوه و در کنار ضلع شرقی بقعه امامزاده اسماعیل فیروز کوه قرار گرفته است.بنای قبلی بقعه که از سنگ و خشت بوده و در گذشته خراب شده و بنای فعلی آن نیز آنچنان قدمتی ندارد .بنای فعلی بقعه که در سالهای اخیر به همت مردم و اداره اوقاف ساخته شده ،دارای پلانی مربع شکل و نمایی از سنگ سفید و گنبدی مخروطی و کوچک است .
بقعه متبرکه امامزاده بی بی طاهر (س)
بقعه متبرکه این امامزاده در شمال شرقی تپه ای که قلعه تاریخی فیروز کوه بر روی آن احداث شده در شیب تپه ای قرار گرفته است .بنای فعلی بقعه دارای پلانی مستطیل شکل است که فاقد تزیینات است وفضای داخلی آن با گچ اندود شده است .بنا همچنین دارای گنبدی شبیه به گنبدهای رک است.
بقعه متبرکه امامزاده جعفر (ع)
روستای نجفدر در شمال غرب فیروزکوه و در فاصله ۴۴ کیلومتری آن قرار گرفته است .بقعه متبرکه امامزاده جعفر (ع) در ضلع شمال غربی روستای مزبور واقع شده و بنای آن شامل دو بخش است .بخش اول مشتمل بر برج مقبره ای هشت ضلعی است که گنبد آن از داخل به صورت عرقچین و از خارج رک( مخروطی) است.در سالهای اخیر نمای داخل و خارج این قسمت از بنا با گچ و سیمان سفید اندود شده است .بخش دوم بنا که مرقد امامزاده در آن واقع شده و در ضلع شرقی بقعه اصلی احداث گردیده ،از داخل و خارج به وسیله گچ و سیمان سفید اندود شده است . با توجه به شواهد وویژگیهای بنا می توان قدمت بنای اصلی مقبره را متعلق به قرون هفتم یا هشتم هجری و بنای الحاقی آن را متعلق به قرون دهم یا یازدهم هجری دانست .این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۳۳۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است..
بقعه متبرکه امامزادگان چهارده تن (ع) (چهارده معصوم)
روستای((درده))یکی از دهستانهای ((پشت کوه ))است که در فاصله ۲۳ کیلومتری جنوب شرقی فیروزکوه واقع شده است .بقعه متبرکه امامزادگان چهارده تن در مرکز روستای مزبور قرار گرفته است .طی یکصد و پنجاه سال اخیر بناها وفضاهایی به بقعه این امامزادگان افزوده شده و آن را به صورت مجموعه ای کوچک در آورده است .بنای اصلی بقعه مشتمل بر یک برج سنگی هشت ضلعی با گنبد رک است .در داخل بقعه نیز ۱۴ مقبره وجود دارد که منتسب به چهارده امامزاده است.بنای این بقعه در سال ۱۳۸۰ جزءفهرست آثار ملی به ثبت رسیده است .
بقعه متبرکه امامزاده خوشنام(ع)
بقعه متبرکه امامزاده خوشنام در شمال غربی روستای لزور ،در ۴۰ کیلومتری شمال غربی فیروز کوه قرار گرفته است .این بقعه به صورت ترکیبی از سنگهای طبیعی کوه و قسمتهای ساخته شده شکل گرفته است.به ایـن ترتیب که داخل آن با دو قطعه سنگ بزرگ و جلوخان آن با احداث دیوار طرفین و با پوشش تیرهای چوبی شکل گرفته است .ترکیب فضای داخلی بقعه به شکل طبیعی قطعات سنگی است که روی آن را با گچ پوشانیده اند.قدمت بنای این بقعه احتمالا به قرون دهم یایازدهم هجری می رسد .بقعه این امامزاده در فضای طبیعی زیبایی قرار گرفته و درختان فراوانی اطراف آن را احاطه کرده و از جاذبه های خوبی برخوردار است.
قدمگاه حضرت خضر نبی (ع) (خواجه خضر)
روستای ورسخواران در ۲۶ کیلومتری شمال غرب فیروزکوه و در ضلع غربی رودخانه حبله رود قرار گرفته است .بنای تاریخی قدمگاه خضر نبی(ع) در ضلع غربی روستای مزبور واقع شده است .بنای این بقعه دارای پلان مستطیل و سقف شیروانی شکل است و ساختمان آن از سه طرف شرق ،غرب و جنوب آزاد است و از طرف شمال به کوه تکیه دارد .قدمت اصلی بنای بقعه به قرن سوم یا چهارم هجری می رسد . نمای فعلی بنا با گچ اندود شده است .فضای پیرامون بقعه بسیار با صفا و سبز و خرم است و چشمه آب و رسخواران که بسیار سرد و پر آب است ،محیط بسیار جذاب و مناسبی را برای تفریح زائرین محترم فراهم ساخته است .بنا به اعتقاد اهالی محل ،آب چشمه مزبور عنایت حضرت خضر نبی به مردم این روستا بوده است .
بقعه متبرکه امامزاده سلطان ابراهیم (سلطان ابراهیم رضا ) (ع)
روستای اسور در ۴۱ کیلومتری فیروز کوه قرار دارد و بقعه متبرکه امامزاده سلطان ابراهیم در مرکز روستای مزبرو واقع گردیده است.نسب شریف ایشان به امام موسی کاظم (ع) می رسد.بنای بقعه مشتمل بر دو بخش است :بخش اصلی شامل برج مقبره ای هشت ضلعی است که از سنگ لاشه و ملات ساروج ساخته شده ،و بخش دیگری شامل اتاقی با یک ایوان در قسمت جلواست .درحال حاضر نمای داخلی بقعه با گچ و نمای خارجی آن با سیمان سفید اندود شده و سقف هر دو بنا با ورق گلوانیزه پوشانده شده است .بقعه این امامزاده به علت قرار داشتن در مرکز روستا و مجاورت با حسینیه روستا از موقعیت و رونق خوبی برخوردار است.
بقعه متبرکه امامزاده سلطان محمد رضا(ع)
بقعه متبرکه امامزاده سلطان محمد رضا (ع) در مرکز روستای زرمان در ۵۴ کیلومتری شمال غرب فیروز کوه واقع شده است .جاده خاکی فیروزکوه به پلور و جاده هراز از شمال این روستا می گذرد .نسب شریف این امامزاده بنا به اعتقاد اهالی ،به امام حسن عسکرس (ع) می رسد.بقعه این امامزاده نیز مشتمل بر یک بنای اصلی نسبتا کوچک هشت ضلعی است که از داخل دارای گنبد عرقچین و از خارج به صورت رک(مخروطی شکل)است. در داخل بقعه اصلی سه قبر در مجاورت یکدیگر وجود دارد که اعتقاد بر این است که دو قبر متعلق به میزبانان امامزاده وقبر سوم متعلق به خود امامزاده است که هر سه با هم به شهادت رسیده اند.بنای اصلی بقعه از لاشه سنگ وملات ساروج ساخته شده ،که در حال حاضر سطوح آن با گچ اندود شده است .در مجاورت این بقعه ساختمانی در دو طبقه به مساحت ۱۵۰ متر مربع وجود دارد که به عنوان زائر سرا از آن استفاده می شود.احتمالا بنای بقعه این امامزاده مربوط به قرن هفتم یا هشتم هجری باشد.
بقعه متبرکه امامزاده سید اسماعیل (ع)
روستای مها باد در ۱۳ کیلومتری جنوب غربی فیروز کوه قرار گرفته و بقعه متبرکه امامزاده اسماعیل دردامنه ارتفاعات غربی این روستادر منطقه ای زیبا واقع شده است .نمای اصلی بقعه به سمت جنوب است و دارای ایوانی با ستونهای چوبی است .سقف بقعه تقریبا شیروانی شکل و پوشش دیوارهای آن از گچ است .وجود قبرستانی با قدمت چند صد سال در مجاورت بقعه حکایـت از قدمت بنای آن دارد .
بقعه متبرکه امامزاده سید مظفر الدین (ع)
این بقعه متبرکه روستای وشتان در ۲۸ کیلومتری شمال غرب فیروز کوه واقع شده است . نسب شریف ایشان به امام موسی بن جعفر (ع) می رسد.بنای بقعه دارای دو بخش فرعی و اصلی است :بخش اصلی بنا شامل برج مقبره ای هشت ضلعی با مصالح سنگ لاشه و ملات ساروج است که گنبد آن از داخل و خارج به صورت رک(مخروطی) و هشت ضلعی است و بخش فرعی آن نیز شامل ایوان و اتاقی مربع شکل است .سقف بیرونی بنای اصلی و فرعی در سالهای اخیر با ورق آلومنیوم پوشانده شده است .در بنای الحاقی بقعه مزرا شهدای جنگ تحمیلی روستای وشتان قرار دارد .بقعه این امامزاده از وضعیت مناسب و مطلوبی جهت پذیرایی از زائرین محترم برخوردار است .
بقعه متبرکه امامزاده شاه طاهر (ع)
روستای نام آور در هفت کیلومتری شمال غربی فیروزکوه قرار دارد .بقعه متبرکه امامزاده طاهر در قسمت شمال غربی روستای مزبور قرار دارد .بنای بقعه امامزاده به صورت کلی عبارت از بنایی مربع شکل است که در جلوی آن ایوانی با ستونهای چوبی و بر فراز ان گنبدی تقریبا رک (مخروطی) قرار دارد .مصالح بنا از سنگ و ملات گچ و ساروج است و تمام سطوح داخلی بنا نیز با گچ اندود شده است .در داخل بقعه دو مقبره وجود دارد که هر دو مورد احترام اهالی روستا هستند .مقبره اصلی که مربوط به امامزاده طاهر (ع) است دارای معجری چوبی در اطراف است . برخی از قبور پیرامون بقعه دارای قدمت تاریخی هستند .با توجه به سفالهای یافت شده در اطراف این بقعه ،قدمت این امامزاده احتمالا به قرن دهم یا یازدهم هجری باز می گردد.
بقعه متبرکه امامزادگان شبی و شبر(ع)
بقعه این امامزادگان در فاصله ۱۵۰ متری ضلع شمال غربی بقعه امامزاده اسماعیل فیروز کوه و قلعه ای که بر فراز آن بنا شده است ،قرار دارد .فاصله این دو بقعه از یکدیگر حدود ۲۰ متر است .بنای هر کدام از آنها شامل فضایی به ابعاد ۶*۵ متر مربع استکه از سنگ لاشه ،خشت و ملا ت گل ساخته شده اند .سقف بقعه از تیرهای چوبی ساخته شده و قسمتی از آنها که به صورت گنبد رک در آمده ،امروزه فرو ریخته است .بنای فعلی بقعه این امامزادگان قدمتی کمتر از ۸۰ سال داشته و بخشهای زیادی از آنها به مرور زمان خراب شده است .
بقعه متبرکه امامزادگان عبد الله ،عبد القهار و عبدالجبار (ع)
بقعه متبرکه این امامزادگان در دامنه ارتفاعات جنوبی روستای پیرده فیروزکوه قرار گرفته است . بقعه مزبور پلانی تقریبا مستطیل شکل دارد و دارای ایوانی در جلوی بناست .سقف این بنا با تیر چوبی پوشیده شده است .صحن اصلی امامزاده از داخل و خارج به صورت هشت ضلعی و دارای گنبد رک است و ساختمان بقعه از سنگ لاشه ،ملات گچ و ساروج ساخته شده و با گچ اندود گردیده است .بنای بقعه در سالهای اخیر توسط اهالی روستا تعمیر و مرمت شده است و کمی از فرم اولیه خود خارج شده است . این بقعه ذیل شماره ۲۹۲۷ جزو آثار ملی به ثبت رسیده است .
بقعه متبرکه امامزاده عبد الله (ع)
این بقعه متبرکه در ضلع شمال غربی روستای زرمان در ۵۴ کیلومتری شمال غربی فیروز کوه در مکانی زیبا و فرح بخش واقع شده است .در سالهای اخیر فرد خیری از اهالی مازندران بنای قدیمی بقعه را تخریب و به جای آن بنای جدید و فعلی را احداث کرده است .بنای فعلی شامل یک اتاق با ایوان باریکی در جنوب آن است که سقف شیروانی دارد .در ضلع شمال غربی این بنا چشمه آب گوارایی جاری است که دهها درخت کهنسال بید و دو اصله درخت قطور سپیدار با قدمتی حدود ۲۰۰ سال در اطراف آن وجود دارد .قدمت بنای اولیه بقعه مزبور به قرن هشتم یا نهم هجری باز می گردد .این بنای مذهبی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است .
بقعه متبرکه امامزادگان عبد الله (ع)و شاهزاده مریم (س)
بقعه متبرکه این امامزادگان در ۶ کیلومتری جاده فیروز کوه به سمنان و در سمت چپ جاده و در انتهای شمالی روستای سیاده قرار گرفته است .بنای بقعه به صورت دو اتاق کوچک و دو گنبد دو پوش است که گنبد ها از داخل به صورت عرقچین و از خارج مخروطی شکل است .مصالح بنا از سنگ لاشه وسنگهای مدروسیاه و ملات آن از ساروج است .متاسفانه بنای بقعه تا حدود زیادی خراب شده است .در گذشته در مجاورت بقعه مزبور چشمه آبی وجود داشته که امروزه مسیر آن منحرف شده است .
بقعه متبرکه امامزاده عبد الله (ع) (عبد الله درشا)
روستای شادمهن در دو کیلومتری شرق بخش ارجمند و در ۳۵ کیلومتری فیروز کوه قرار دارد . بقعه متبرکه امامزاده عبد الله در مرکز روستای مزبور واقع شده است .بنای بقعه شامل برج مقبره ای چهار ضلعی است که از سنگ لاشه و ملات ساروج ساخته شده و گنبد آن از داخل عرقچین و از خارج مخروطی شکل و با شیروانی پوشیده شده است . نمای داخلی بنای بقعه با گچ و نمای خارجی آن با ملات سیمان اندود شده است .بنای اصلی بقعه دارای پنجره چوبی منبت کاری شده و دارای تاریخ ۹۰۵ هجری است .در داخل بنا نیز ضریح چوبی منبت کاری شده ای قرار دارد که جملاتی در اطراف آن نوشته شده و کتیبه آن سال ۱۲۰۴ هجری را نشان می دهد .به احتمال زیاد بنای اصلی بقعه متعلق به قرن هفتم یا هشتم هجری است .بنای بقعه مزبور جزو آثار تاریخی به ثبت رسیده است .
بقعه متبرکه امامزاده عبدالله (ع)
روستای انزاها در فاصله ۲۰ کیلومتری جنوب فیروز کوه قرار دارد و بقعه متبرکه امامزاده عبد الله (ع) در جنوب روستا ی مزبرو و در منطقه ای کوهستانی و با صفا ولقع شده است .بنای این بقعه شامل یک برج گنبدی شکل هشت ضلعی است که گنبد آن از داخل به صورت عرقچین و از خارج رک(مخروطی)است .مصالح اصلی بنا از سنگ لاشه و ملات ساروج و نمای آن از داخل و خارج با گچ اندود شده است .از داخل این بقعه زیارتنامه هایی به دست آمده که دارای ارزش هنری و تاریخی است و هم اکنون در موزه هنر های اسلامی تهران نگهداری می شود.بنای این بقعه در سال ۱۳۸۱ مرمت و باز سازی شده است و در آینده نیز وضعیت مطلوب تری پیدا خواهد کرد.وجود درختان سر سبز ،مناظر زیبا و طبیعی فضای پیرامون بقعه مزبور ،بر جاذبه های آن افزوده و محیط خرم و زیبایی را برای زائرین محترم مهیا کرده است .
بقعه متبرکه امامزاده علی (ع)
روستای دهگردان در فاصله ۳۷ کیلومتری جنوب فیروز کوه (از طریق جاده شوسه و آسفالت )قرار دارد و بقعه متبرکه امامزاده علی دهگردان در وسط روستای مزبور واقع شده است .بنای این بقعه امروزه متروکه و نیمه ویران شده و قسمتهای زیادی ازآن فرو ریخته است .مصالح بنای فرو ریخته فعلی از سنگ ،خشت و ملات گچ است و به احتمال زیاد قدمت آن به دوره صفویه می رسد.
بقعه متبرکه امامزاده علی (ع)
بقعه این امامزاده در شمال شهر فیروز کوه در فاصله حدود ۵/۱ کیلومتری شمال غرب روستای امیریه قرار گرفته است .بنای این بقعه امروز به کلی فرو ریخته و تنها دیوارهای آن بر جای مانده است .به علت فرو ریختگی بنای بقعه نمی توان به پلان دقیق بنای قدیمی آن پی برد .با توجه به نوع سفالهای پراکنده در اطراف بقعه احتمالا قدمت آن به قرن پنجم یا ششم هجری قمری بر می گردد.
بقعه متبرکه امامزاده قاسم (ع)
روستای کتالان در ۱۲ کیلومتری شمال شرق فیروز کوه قرار دارد.بقعه امامزاده قاسم در ارتفاعات شمال غربی این روستا و در بالای ارتفاعات معروف به ((می ورد))قرار گرفته است .((کوه می ورد))و بقعه امامزاده قاسم که بر بالای آن احدث شده با فاصله ۱۶۵۰۰ متری از فیروز کوه ،مشرف بر قلعه و شهر قدیم فیروز کوه است و نیز بر راه قدیم فلات مرکزی ایران به ناحیه قومس و مازندران اشراف کامل دارد .بقعه امامزاده قاسم بر بالای صخره سنگی بنا شده و دارای یک ایوان در شرق و اتاقی در غرب است که از مصالح سنگ و گل ساخته شده و سقف آن با چوب به صورت شیروانی بنا گردیده است .دیوارهای داخلی بنا با گچ اندود شده است .در فاصله ۵ متری جنوب امامزاده و بر روی یک صخره ،سنگی کاملا صیقلی و صاف وجود دارد که اهالی روستا بر این باورند که جای پا و عصای امامزاده و جای پای اسب اوست .بنای فعلی امامزاده حدود ۳۰ سال قدمت دارد ،اما بنای اولیه احتمالا مربوط به قرن چهارم یا پنجم هجری بوده است .
بقعه امامزاده قاسم (ع)
بقعه این امامزاده در ضلع جنوبی روستای دهگردان در ۳۷ کیلومتری جنوب فیروز کوه قرار دارد . بنای بقعه این امامزاده شامل دو اتاق مستطیل شکل است که قسمتهای زیادی از آن فرو ریخته است . اهالی روستای دهگردان از کرامات و معجزات فراوان این امامزاده چیزهای بسیاری نقل می کنند .احتمالا قدمت بقعه مزبور به زمان صفویه باز می گردد و بنای آن جزوآثار تاریخی به ثبت رسیده است .
بقعه متبرکه امامزادگان محمد و احمد (دو طفلان آقا )،(دو تن آقا )(ع)
در مرکز روستای ارجمند در ۳۵ کیلومتری شمال غربی فیروز کوه و در بالای تپه ای که خانه های اهالی بر روی آن بنا شده است ،بقعه کوچکی قرار دارد که به امامزاده محمد و احمد یا دو طفلان آقا شهرت دارد.بنای اصلی زیارتگاه،شامل برجی هشت ضلعی با گنبدی دو پوش است ،که از داخل عرقچین و از خارج مخروطی است .بنای اصلی که قدمت آن به قرن هفتم یا هشتم هجری می رسد از سنگ لاشه و ملات ساروج ساخته شده است .بر اساس کتیبه برنزی که در داخل بقعه نصب شده،بنای فعلی در سال ۱۳۵۷ توسط اهالی روستای ارجمند و فرد خیری ساخته شده است .بنای این بقعه جزو آثار تاریخی به ثبت رسیده است .
بقعه متبرکه امامزادگان محمد و محمود(ع)
روستای باد رود در فاصله ۱۴ کیلومتری شمال غربی فیروز کوه قرار دارد . بقعه متبرکه امامزادگان محمد و محمود بادرود در انتهای قسمت شمالی روستا و جایی که روستا به صخره کوههای طبیعی ختم می شود قرار گرفته است .این امامزاده با توجه به زیارتنامه موجود ،از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع)و از برادر زادگان حضرت شاه چراغ (ع) است . بنای قدیمی بقعه این امامزادگان که احتمالا مربوط به قرن هفتم یا هشتم هجری بوده در سالهای گذشته به کلی خراب شده و هم اکنون بنایی جدید به جای آن ساخته شده است .در سمت جنوب غربی بقعه درخت چنار کهنسال و سرسبزی وجود دارد که حدود ۶۰۰ سال قدمت دارد .فضای اطراف این بقعه بسیار زیبا و فرحبخش است .
بقعه متبرکه امامزادگان معصوم ،سلیمان و بی بی(ع)
روستای سرسبز جلیزجند در ۱۱ کیلومتری شمال غربی شهر فیروز کوه قرار گرفته است . بقاع متبرکه امامزادگان معصوم،سلیمان و بی بی در کناره شرق رود خانه کوچک واشی که از شمال به جنوب روستای جلیزجند در جریان است ،قرار گرفته اند .بنای اولیه این بقعه مربوط به امامزاده معصوم (ع) بوده که عبارت است از برجی شش ضلعی که مصالح آن از سنگ و گچ وساروج بوده و گنبد آن مخروطی شکل است .در سالهای بعد اتاقهایی به این بقعه اضافه شده که این اتاقها محل دفن دو تن دیگر از امامزادگان است که به امامزادگان سلیمان و بی بی شهرت دارند.بر روی مرقد هر یک از سه امامزاده معجری چوبی قرار گرفته است .اطراف بقعه دارای ایوانهایی است که جلوی آنها محافظهایی فلزی قرار داده اند .و این باعث زیبایی بنای امامزاده شده است .بنای این امامزادگان در سال ۱۳۸۰ جزءآثار ملی به ثبت رسیده است .بقعه این امامزادگان دارای محیطی زیبا و فرحبخش است .
بقعه متبرکه امامزاده معصوم (ع)
روستای لزور در فاصله حدود ۴۰ کیلومتری شمال غربی فیروز کوه قرار گرفته است .بقعه متبرکه امامزاده معصوم درجنوب شرقی روستای مزبور قرار دارد .بنای بقعه مزبور شامل ستونی مربع شکل در وسط چخار طاق در اطراف آن است .بر بالای ستون مرکزی یک گنبد مخروطی شکل هشت ضلعی ساخته شده است .بنا از سنگ و ملات ساروج ساخته شده و نمای داخلی آن با گچ اندود شده است .در داخل فضای اصلی بقعه ،قبور دیگری نیز وجود دارد که قبر امامزاده با توجه به صندوق چوبی منبت کاری شده روی آن از دیگر قبور متمایز است و با پارچه سبز پوشانده شده است .معماری بنا احتمالا متعلق به قرن هشتم یا نهم هجری می باشد .این اثر ارزشمند در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
بقعه متبرکه امامزادگان یحیی و عبد الله(ع)
بقعه متبرکه امامزادگان یحیی و عبد الله در منتهی الیه شرق روستای مزداران در فاصله ۳۵ کیلومتری جنوب فیروز کوه (از طریق جاده آسفالت )قراردارد .بنای اولیه بقعه امامزاده یحیی بسیار زیبا و دارای ویژگی های معماری قرون هفتم و هشتم هجری از جمله آجر کاری ،گچ بری و آینه کاری بوده است .بخش وسیعی از بنای مزبور در سال ۱۳۶۲ تخریب شده و سپس تمام آن باز سازی شده است .بنای فعلی بقعه دارای پلانی مربع شکل است که با مصالح جدید ساخته شده و دارای گنبدی تقریبا رک(مخروطی) است.داخل این بقعه چشمه آب گوارایی وجود دارد که بسیار پر آب و حالت ساکن دارد و هیچ گاه رنگ ،مزه و طعم آن تغییر نمی کند.خصوصیات آب این چشمه از نظر مردم محلی از معجزات امامزاده تلقی می شود.
بقعه متبرکه امامزاده یحیی (ع)
بقعه متبرکه امامزاده یحیی (ع) در ضلع جنوبی روستای هرانده در ۱۳ کیلومتری جاده فیروزکوه _تهران بر روی تپه ای نه چندان مرتفع و در منطقه طبیعی و زیبایی واقع شده است .بنا ی این بقعه به صورت برج سنگی مدوری با گنبد رک (مخروطی) است .مصالح به کار رفته در بنای بقعه سنگ لاشه و ملات گچ و ساروج است که در سالهای اخیر بنای بیرونی آن با سیمان سفید اندود شده است .داخل بقعه ودر کنار مرقد امامزاده هشت قبر قرار گرفته که بنا به گفته اهالی ،قبور مزبور متعلق به نزدیکان امامزاده است . قدمت بقعه امامزاده یحیی احتمالا به قرن ششم یا هفتم هجری می رسد .افزون بر تعداد بقاع متبرکه معرفی شده در منطقه فیروزکوه ،به ذکر نام چند بقعه دیگر از بقاع این منطقه اشاره می شود:
_بقعه متبرکه امامزاده سید اسماعیل (ع) در مزرعه اندور فیروز کوه
_بقعه متبرکه امامزادگان ابراهیم و اسماعیل (ع) فیروزکوه
_بقعه متبرکه امامزاده ابراهیم (ع) روستای نجفدر
_بقعه متبرکه امامزاده ابراهیم (ع) مزرعه زرجام روستای سیمین دشت فیروز کوه
_بقعه متبرکه امامزاده عسکری روستای شهر آباد
_بقعه متبرکه امامزاده صالح (ع) روستای لزور
_بقعه متبرکه امامزادگان هشت تن روستای دهین
_بقعه متبرکه امامزاده آقا سید مصطفی روستای اهنز
_بقعه متبرکه امامزادگان دو طفلان روستای مهاباد
_بقعه متبرکه امامزادگان حسین رضا و حسن رضا روستای کمند
بقعهٔ درویش ابراهیم یقین مربوط به سدهٔ ۶ و ۷ ه. ق. است و در شهرستان فیروزکوه، روستای نجفدر در واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۴۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
معرفی تپه‌های باستانی فیروزکوه
فیروزکوه شهری قدیمی است که برخی آن را با حوادث مرتبط با دماوند هم چون افسانه فریدون و ضحاک مرتبط می‌دانند. یکی از نوشته‌های معتبر درباره تاریخ این شهر به نوشته محمدبن جریر طبری (۳۱۰۲۲۶ ه.ق) در کتاب »تاریخ الرسل و الملوک« باز میگردد. در این نوشته طبری می‌نویسد: »فیروز پسر یزدگرد، پسر بهرام بود و پادشاهی وی پس از آن بود که برادر و سه تن از خاندان خویش را کشت. گویند در ملک وی هفت سال پیاپی قحطی شد و در آن دوران سخت، رعیت را چنان راه برد که هیچ کس از گرسنگی نمرد مگر یکی و او به خداوند نالید که رحمت خویش از او و رعیت او دریغ ندارد و باران ببارد و خدای اجابت کرد ولایت مانند پیش پرآب شد و درختان جان گرفت. فیروز بگفت تا به ری شهری بسازند و آن را فیروز نام کرد و مابین گرگان و دربند نیز شهری بساختند و آن را فیروز نام کردند و…«به احتمال قریب به یقین شهری که طبری احداث آن رابه فیروز ساسانی در ری نسبت می‌دهد، شهری جز فیروزکوه نبوده است. به دلیل همین قدمت فیروزکوه از شهرهایی است که تپه‌های باستانی زیادی دارد که به معرفی آنها در این شماره می‌پردازیم.
تپه باستانی پیرکمر
در سمت راست جاده و راه‌آهن فیروزکوه به مازندران صخره‌سنگی به ارتفاع حدود ۲۰ متر و طول یکصد متر وجود دارد که نقطه تاریخی مهمی است. بر بالای این صخره‌ها بقایای معماری سنگی شامل چندپله و فضای اتاق مانند،چند اتاق و برج نگهبانی وجود دارد که با مصالح سنگ و ملاط ساروج ساخته شده‌اند که متاسفانه بر اؤر حفاری‌های غیرمجاز و همسطح‌سازی به وسیله ماشین‌آلات سنگین بخش اعظمی از آنها از بین رفته است. در این تپه طبقات استقراری مختلفی از هزاره دوم و اول قبل از میلاد تا اواخر دوره صفویه به چشم می‌خورد، سفالهای پراکنده‌در سطح تپه شامل سفالهای دست‌ساز قرمز، نخودی،نقش‌کنده، نقش‌افزوده، نقش زیر لعاب و تکه‌های خمره آذوقه بوده که تنوع و فراوانی آن را در نقطه دیگری از فیروزکوه نمی‌توان یافت.
شایع است که اهالی فیروزکوه در قدیم یعنی در حدود قبل از قرن‌های چهارم و پنجم قمری در این نقطه ساکن بوده‌اند. تپه باستانی پیرکمر با شماره ۴۴۰۵ در تاریخ پنجم آذر ۱۳۸۰ به ثبت فهرست آثار ملی کشور درآمد.
تپه باستانی سیاه ده
محل اصلی ده اولیه و استقرار اهالی بر تپه باستانی سیاه ده بوده که امامزادگان عبدالله و شاهزاده مریم در آن قرار دارند. بر فراز بخشی از این تپه باستانی خانههای جدید اهالی نیز دیده می‌شود و قسمتهای فراوان آن توسط حفاران غیرمجاز کاملا تخریب شده است. سفالهای پراکنده در این تپه که به تعداد زیادی وجود دارند نمایانگر قدمت این محل از هزاره اول قبل از میلاد است.
تپه باستانی میراشکار سرانزا
حد فاصل رودخانه‌یی که از گور سفید جاری است تپه‌یی قرار دارد که از زمین‌های اطراف حدود یکصد و ۲۰متر بالاتر است. حفاری‌های غیرمجاز باعث نمایان شدن خرده‌سفال‌های پراکنده شده که قدمت آن ها به حدود هزاره اول قبل از میلاد می‌رسد و آنچه از شواهد پیدا است این است که این تپه تا اواخر دوره ایلخانی نیز مورد استفاده بوده است. گویا این محل ابتدا به عنوان زیستگاه و اقامت گاه بوده و بعدها به دلیل ارتفاعی که داشته به عنوان دیدگاه و محل نگهبانی از تنگه سرانزا مورد استفاده قرار داده شده است.در حال حاضر در ضلع شمال غربی تپه و جایی که از ارتفاع آن کاسته می‌شود،حوضچه آبی را با مصالح آجر و سیمان ساخته‌اند و آب رودخانه گور سفید را با کمک پمپ برقی به آن محل منتقل می‌کنند. وجود این حوضچه و جوی‌های آب موجب فرسایش شدید تپه و انهدام بخش‌هایی از آن شده است.
تپه باستانی ارو (سوته لووار)
روستای ارو به تپه‌یی تکیه کرده که دارای ۱۴۰ متر طول و ۸۰ متر عرض است و در نزد اهالی به سوته لووار شهرت دارد. انتهای شرقی این تپه برای آب رسانی به ده ارو توسط لودر بریده شده و در نتیجه بخشی از تپه کاملا تخریب شده است. تپه ارو از محل‌های استقرار اقوام آریایی است که بعدها به قبرستان تبدیل شده است. این تپه که لزوم حفاری برای یافتن تکه‌های گمشده از تاریخ ایران در آن ضروری است با شماره ۴۹۱۱ در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ به فهرست ثبت آثار ملی درآمد.
گرد تپه ارو
در روستای ارو تپه‌های باستانی زیادی وجود دارد که یکی از آنها گردتپه است که اهالی محل معتقدند در املاک حاج کاله قرار دارد. از جمله آثار مشهور در این تپه، گورهای گبری است که جهت آنها خلاف جهت گورهای اسلامی بوده و دور تا دور آنها سنگهای بزرگ و کوچک طبیعی منطقه چیده شده‌اند. تعداد زیادی از این گورها حفاری و بقایای سفال و استخوان حاصل از آنها در سطح تپه پراکنده است. سفالهای این تپه نیز خاکستری، قرمز، لعابدار، سیاه رنگ با نقوش هندسی، دکمه‌دار،نقش کنده و تعدادی نیز متعلق به دورههای اسلامی است و این اثر در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۸۳۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه‌های باستانی گورسفید
روستای گورسفید در کنار چمن گورسفید که سرچشمه یکی از شاخه‌های اصلی رودخانه هبله‌رود است،واقع شده است و در آن سه تپه باستانی و مهم قرار دارد که در بررسی‌های اولیه به نظر می‌رسد به هزاره دوم قبل از میلاد تعلق دارد. بر فراز دوتپه اول، اهالی اقدام به ساخت خانه کرده اما تپه سوم در اثر حفاری‌های غیرمجاز صدمه دیده است. در اطراف تپه سوم و در سطح زمین‌های پیرامون آن شواهد فراوانی از معماری و پی بناهای سنگی دیده می‌شود که بیانگر وسعت آن به شعاع حدود سیصدمتر است. مجموعه تپه‌های باستانی گورسفید با شماره ۴۹۱۳ در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
تپه باستانی روستای طارم
در ضلع شمالی امامزاده اسماعیل روستای طارم تپه‌یی باستانی قرار دارد. سطح این تپه و دامنه‌های آن پوشیده از قبرهایی است که دارای بدنه سنگ‌چین بوده و طرز تدفین آنها در حال حاضر شرقی غربی به نظر می‌رسد. وجود سفالینه به همراه استخوان‌های شکسته در این محل، حکایت از دفن ظروف به همراه اموات دارد.بر بالاترین نقطه این تپه، چاهی حفر شده که حدود هشت متر عمق دارد. هر چند حفر این چاه توسط حفاران غیرمجاز و در طلب یافتن گنج‌های خیالی بوده اما دیدن بدنه چاه در عمق‌های متفاوت فرصت لایه‌نگاری مناسبی است. در بدنه این چاه، بقایای پی تاسیساتی دیده می‌شود که نشان از وجود معماری و ساخت و ساز در این تپه باستانی دارد. لذا می‌توان ادعا کرد این تپه قبل از آنکه محل قبرستان باشد یک نقطه مسکونی بوده است.
کافرقلعه دهگردان
در جنوب شرقی روستای دهگردان زریندشت تپه‌یی بر شالوده صخره طبیعی وجود دارد که روی آن با حدود ۴۰ سانتیمتر خاک و شن پوشیده شده و اهالی آن را به نام کافرقلعه می‌نامند. از شواهد و مدارک پیدا است که روی تپه و زمین‌های اطراف آن محوطه مسکونی بوده که قدمت آن از هزاره دوم قبل از میلاد تا پایان دوره تیموری است. پس از آن به علت جاری شدن سیل، این منطقه زیرپوشش قطوری از خاک و شن دفن شد و اهالی خانههای خود را به نقطه شمالی ده منتقل کردند وسعت این تپه ۹۰ در ۱۲۰ متر مربع است.
تپه باستانی امین‌آباد گذرخانی
روستای امین‌آباد یکی دیگر از روستاهای شهرستان فیروزکوه است. در شمال شرقی امین‌آباد تنگه‌یی وجود دارد که اهالی آن را شورتنگه می‌نامند و نزدیک این تنگه تپه‌یی است که به دلیل حفاری‌های غیرمجاز با ماشین‌آلات سنگین به قصد یافتن دفینه و گنج تخریب شده و امکان کاوش‌های باستانشناسی در آن وجود ندارد. اما آنچه از شواهد پیداست آن است که این محل در ابتدا برای سکونت و بعدها قبرستان شده و قدمت آن به قرون اولیه اسلام برمی‌گردد.
تپه باستانی شیردره هرانده
در جنوب شرقی روستای هرانده تپه‌یی قرار دارد که خاک قرمزش آن را از دیگر تپه‌ها متمایز کرده است. این تپه که از کف رودخانه غرب حدود ۱۵۰ متر ارتفاع دارد از سفالهای متعدد قرمز و نخودی رنگ انباشته است. امکان وجود قبرستانی آریایی در آن زیاد است. سفال‌هایی که در اثر حفاری‌های غیرمجاز به چشم می‌خورد و بقایای خمره‌های بزرگ آذوقه یا دفن مرده نشان از این امر دارد. در بخش شمال غربی این تپه، تپه‌یی کوچک تر با ارتفاع کمتر وجود دارد که آثار برج دیده‌بانی کوچکی در آن دیده می‌شود و قدمت آن به دوره اسلامی بازمی‌گردد.
تپه باستانی سله‌بن
تپه باستانی سله‌بن در حدود ۳۰۰ متری شمال شرقی روستا و در نقطه‌یی که به لزورمحله مشهور است در میان چمن وسیعی که به صورت طبیعی روییده، قرار دارد. عمده سفال‌هایی که روی این تپه دیده می‌شود به رنگ‌های قرمز، نخودی و بعضا خاکستری است. وفور خرده استخوان انسان روی سطح و دامنه‌های تپه به حدی است که وجود قبرستانی از هزاره اول در این تپه به یقین است. به ویژه آن که برخی از استخوان‌ها بر اثر مجاورت با فلز به رنگ سبز دیده می‌شوند. این تپه در تاریخ ۱۹ اسفند ۸۰ با شماره ۴۹۱۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
تپه قبرستان گبری وشتان
حدود ۴۰۰ متری شمال غرب روستای وشتان دوتپه در نزدیکی هم به نام تپه قبرستان گبری وجود دارد. خرده‌سفال‌ها و مصالح معماری پراکنده در سطح تپه تاریخ آن را به هزاره اول ق.م و دوره اسلامی تا دوره سلجوقی می‌رساند. مصالح معماری موجود روی تپه شامل سنگهای نیمه‌تراش رسوبی بوده که تقریبا تمام سطح تپه را پوشانده است. در اطراف تپه قبرستان گبری وجود دارد.
تپه سلام زرمان
محل تاریخی تپه سلام در جنوب روستای زرمان بر روی یک صخره طبیعی و در وسط اراضی کشاورزی است. مصالح معماری پراکنده شامل سنگهای لاشه نیمه‌تراش، گچ وساروج و سفالهای آن به رنگ‌های قرمز و قهوه‌یی با نقوش کنده شده است. با توجه به قطر لایه فرهنگی این تپه احتمالا فقط در یک دوره مورد استفاده بوده که قدمت آن با توجه به سفالها و مصالح ساختمانی به دوره اسلامی و احتمالا ایلخانیان برمی‌گردد.
تپه باستانی آهنگران
در مسیر جاده روستای »طارس« و در نزدیکی محلی که امروزه در آن تاسیسات مرغداری احداث شده تپه باستانی وجود دارد که شبیه قبرستان‌های دوره اسلامی است و به آهنگران شهرت دارد.بنا به گفته اهالی سالمند روستا، حدود ۶۰ یا ۷۰ سال پیش سه برادر بودند که روی این تپه و در دامنه آن کارگاه سفالگری و آهنگری داشتند و به همین دلیل به آن تپه آهنگران می‌گویند. در لایه‌های زیرین این تپه بقایای معماری، اشیای سفالین و استخوان وجود دارد.
تپه باستانی کهنه دیر
تپه قلعه کهنه دیر مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان فیروز کوه، روستای پیرده و درده واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۸۳۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است