حیوانات شب رو

مقاله و تحقیق درباره حیوانات شب رو و شب زیست

هنگامی که شب فرا می رسد، بیشتر حیواناتی که شما می شناسید به خواب می روند. اما گروه دیگری از جانداران که در خانه هایشان پنهان بوده اند تازه از خواب بیدار می شوند. این حیوانات هنگام شب به جستجوی غذا می پردازند و اگر خطری پیش آید پا به فرار می گذارند.

در باور ناخودآگاه بیشتر ما شب و خاموشی همزاد یکدیگرند. گویی که جهان هرشب متوقف می شود و استراحت می کند تا فردا با برآمدن خورشید همه چیز دوباره آغاز شود. شاید این باور ما ناشی از این است که طبیعت بدن ما به خصوص چشم هایمان را برای شبگردی سامان نداده است و از این رو ما به این نیمه از چرخه حیات تعلق نداریم. اما حقیقت این است که شب بیدار است و این نیمه از چرخه حیات نیز ساکنان خود را دارد. جانورانی با چشم هایی نافذ که برخلاف انسان ها جولانگاه قابلیت های شگفت انگیز آن ها تاریکی شب است. محققان و عکاسان حرفه ای در مأموریت های شبانه از نور مادون قرمز و دوربین های فوق حساس به طول موج این نور استفاده می کنند.

پرتوهای مادون قرمزی که بر حیوانات تابیده می شود از دید آن ها و نیز خود ما مخفی است اما دوربین های حساس به نور مادون قرمز این پرتوها ار ثبت می کنند و تصویری نسبتاً شفاف اما تک رنگ از آنچه در شب می گذرد در اختیار ما قرار می دهند.حتی با وجود تجهیزات دید در شب و دوربین های مادون قرمز بازهم طبیعت گردی و عکسبرداری شبانه بسیار مشکل و گاهی خطرناک است. در این مأموریت ها علاوه بر اینکه باید مراقب تجهیزات گران قیمت خود باشید باید به نحوی عمل کنید که آرامش شبانه حیوانات هم به هم نخورد. وگرنه زحمتتان به هدر خواهد رفت.

بهتر است چراغ قوه هایی که برای تعیین مسیر استفاده می کنید با فیلترهای قرمز رنگ بپوشانید. این باعث می شود که طول موج نور ساطع شده پایین بیاید و چون حیوانات به این نور کمتر واکنش می دهند بخت شما برای دیدن آن ها در حالت طبیعی شان بیشتر خواهد شد. بهترین کار این است که منطقه ای را که برای راهپیمایی و استقرار شبانه مشخص کرده اید از روز قبل و در نور روز با دقت وارسی کنید تا به هنگام شب با شناخت کافی به منطقه وارد شوید.

وقتی خورشید سرخ غروب از رمق می افتد و درختان در پهنه آسمان تیره به صورت هیبت هایی در می ایند و همه جیز رو به خاموشی است میان پرنده هایی که در جستجویی جایی امن برای گذراندن شب به درخت ها هجوم آورده اند ولوله ای به پا می شود. اما چرا پرنده ها این چنین از شب می هراسند؟

دلیل تشویش پرنده ها در شب ضعف بینایی آن هاست. کره چشم آنها نیز همانند چشم ما فاقد لایه آینه ای است. لایه آینه ای لایه ای خاص است که سطح داخل کره چشم حیواناتی را نظیر گربه سانان، گوسفندهای کوهی، شغال ها و به طور کلی تمام پستانداران و پرندگانی که زندگی شبانه دارند می پوشاند.لایه اینه ای نوری که به کره چشم وارد می شود را به سمت شبکیه بازمی تاباند بدین ترتیب هر نور اندکی هم که به چشم حیوان برسد در اثر این بازتاب میزانش چند برابر می شود.

همین لایه آینه ای است که باعث می شود چشم حیوان در شب و در پرتو نورافکن همچون ستاره بدرخشد. چشم گربه سانان مزیت متفاوتی دارد.چشم آن ها علاوه بر لایه آینه ای مردمکی دارد که در تاریکی چنان گسترده می شود که قابلیت بینایی را تا پنج برابر بیشتر از پرندگان روز افزایش می دهد. برخی از پرندگان شبگرد همچون جغد چشمان مجهز به لایه آینه ای دارند.

خُفّاش یا شَبکور تنها پستانداری است که بال دارد و قادر به پرواز است.
خفاش از راسته بال‌دستان است. بال‌های خفاش با بال‌های بقیه پرندگان متفاوت است و به گونه دیگری ساخته شده، اما در عوض پوست بالهای خفاش جنسی شبیه چرم دارد و دارای خاصیت ارتجاعی است که باعث می‌شود بالهایش در طول استخوان‌هایی که دست‌ها و انگشتان خفاش را حرکت می‌دهند کشیده شود. به شکل مقابل نگاه کنید و ببینید که چگونه بال‌ها مرتب و ماهرانه اطراف بدن خفاش پیچیده شده‌اند.